„Zemsta” to dramat komediowy Aleksandra Fredry, napisany w pierwszej połowie XIX wieku. Akcja toczy się w szlacheckim dworku na polskiej wsi i opowiada o sporze dwóch panów, który doprowadza do wielu zabawnych sytuacji, a jednocześnie obnaża wady ludzkie takie jak duma, upór i skłonność do konfliktów.

Głównymi bohaterami są Cześnik Raptusiewicz oraz Rejent Milczek. Cześnik jest człowiekiem porywczym, impulsywnym i pewnym siebie. Rejent z kolei to postać przebiegła, skłonna do intryg, ale jednocześnie sprytna i wyrachowana. Obaj kłócą się o mur dzielący ich posiadłości, każdy chce rozstrzygnięcia na swoją korzyść. Ten sąsiedzki spór staje się osią akcji.

W tle pojawiają się młodzi zakochani: Klara, córka Cześnika, i Wacław, przybity z początku opiekun Rejenta, który okazuje się być synem. Ich miłość wprowadza do utworu element romantyczny i daje szansę na pogodzenie zwaśnionych stron. Pojawia się też Papkin, podstępny i zabawny giermek Cześnika, który dużo gada, przeżywa komiczne przygody i często ośmiesza samego siebie. Inni bohaterowie, jak Podstolina, Protazy czy Wojski, dopełniają obrazu społeczności i dodają barw komediowych.

Fredro ukazuje w „Zemście” polską szlachtę z humorem, ale bez złośliwości — krytykuje jej przywary, ale robi to z sympatią. Komizm utworu opiera się na dialogach, charakterach postaci i na sytuacjach, które wynikają z ludzkich słabości. Sztuka jest lekka, dynamiczna i wartka, pełna dowcipnych ripost i słownych potyczek.

Przesłanie „Zemsty” mówi, że zbyteczny upór i nieumiejętność kompromisu prowadzą do zbędnych konfliktów. Miłość młodych jest tu lekarstwem na waśnie starszych, pokazuje, że porozumienie jest możliwe, jeżeli strony zechcą postawić dobro wspólne ponad dumą. Ponadto utwór uczy, że śmieszność często bierze się z cech wyolbrzymionych do przesady - Papkin czy Cześnik przypominają, że człowiek może być zarazem godny i komiczny.

„Zemsta” to jedna z najpopularniejszych polskich komedii. Czyta się ją przyjemnie i ogląda na scenie z rozbawieniem. Dzięki żywym postaciom, szybkim dialogom i uniwersalnym prawdom o ludzkiej naturze sztuka nie traci na aktualności. To dobra lektura dla tych, którzy lubią humor inteligentny i obserwacje społeczne podane w lekkiej formie.