,,Iliada" jest obszernym eposem Homera, pisanym w stylu podniosłym , heksametrem. Opisuje kilkadziesiąt dni ostatniego, dziesiątego roku wojny trojańskiej. Jest ona oparta na kilku epizodach mitologicznej historii tejże wojny. Obok ludzi w eposie występują bogowie, którzy mają znaczny wpływ na przebieg całej akcji.

Jednym głównych bohaterów ,,Iliady" jest Achilles.

Był on synem pięknej boginki morskiej, Tetydy i królewicza Peleusa.

Jego matka , gdy był dzieckiem chciała zapewnić mu nieśmiertelność , dlatego wykąpała go w wodach Styksu.

Dlatego był nietykalny na całym ciele, nikt nie był stanie go zranić. Jedynym wrażliwym miejscem była jego pięta, za którą trzymała go matka , zanurzając w wodach rzeki.

Przepowiednia mówiła, że Grecy nie wygrają wojny trojańskiej, jeśli Achilles , nie stanie po ich stronie. Matka nie chciała pozwolić na to, aby syn uczestniczył w wojnie, w której było mu pisanie zginąć.

Mimo , że ukryła go w bezpiecznym miejscu , Odyseusz, który słynął ze swego niezwykłego sprytu wytropił Achillesa i namówił do udziału w wojnie. W końcu zginął z rąk Parysa, który zabił go strzałem w jedyne słabe miejsce Achillesa, jego piętę.

Epos rozpoczyna inwokacja do Muzy, aby autor mógł podołać opisowi jego gniewu, który spowodowany był zabraniem mu jego branki wojennej , Bryzeidy; :

,,Achilla śpiewaj, Muzo, gniew obfity w szkody,

Który ściągnął klęsk tyle na greckie narody...",

Achilles gniewał się na Agamemnona , który dopuścił się tego czynu.

Decyzja wodza Greków była spowodowana urazem do Achillesa, który poprosił wróżbitę Kalchasa, aby wyjaśnił co jest przyczyną zarazy wśród Greków. Kalchas wyznał, że jest to zemsta Apollina, który ukarał Agamemnona, który zabrał , jako brankę córkę jego kapłana Chryzesa.

Agamemnon musiał oddać swoją brankę i wtedy właśnie zabrał brankę Achillesa.

Uraziło to bardzo dumnego Achillesa, dlatego poprosił matkę, aby namówiła Zeusa, aby ukarał Greków , za jego poniżenie i od tej pory stał po stronie Trojan.

Był pewny swojego znaczenia, dlatego chciał pokazać Grekom, jak bardzo jest niezastąpiony.

Jest dumny i uparty, nie przekonują go żadne argumenty, nie interesuje go śmierć wielu Greków, po których stronie miał walczyć , jest bezwzględny w swoich postanowieniach. Odrzuca poselstwa Agamemnona, który chciał zgody.

Kiedy jego najbliższy przyjaciel Patrokles ginie z rąk Hektora, Achilles postanawia zapomnieć o urazie wobec Agamemnona i staje do walki, chce pomścić śmierć przyjaciela.

Kiedy dowiaduje się o jego śmierci, nie ma zbroi , gdyż pożyczył ją nieżyjącemu Patroklesowi, mimo to idzie w stronę okopów i swoim krzykiem przeraża Trojan.

Zrozpaczonego Achillesa chce pocieszyć jego matka, dlatego idzie do Hefajstosa, aby ten wykonał nową wspaniałą zbroję dla jej syna. Hefajstos robi dla Achillesa wspaniałą tarczę złożoną z kilku warstw różnych szlachetnych metali, na której wyrył różne sceny rodzajowe.

Achilles kiedy ma już takie wspaniałe uzbrojenie może wyruszyć do walki.

Z radością uśmierca kolejnych Trojan, w końcu stacza pojedynek z zabójcą swego przyjaciela , Hektorem.

Z satysfakcją zabija go, nie spełnia jego prośby i zamiast wydać ciało zabitego Hektora jego rodzinie, przywiązuje je do wozu i ciągnie po ziemi.

Nie ma litości na d trupem Hektora, nie chce pozwolić na jego pochówek.

Swojemu przyjacielowi sprawia wspaniały pogrzeb. Poświęca dla niego dwunastu Trojan, pali jego ciało na stosie. Po pogrzebie organizuje na jego cześć igrzyska.

Kiedy przyjeżdża do niego król Priam i chce wykupić ciało swojego syna, Achilles początkowo odmawia, Jednak kiedy król Priam przywołuje swymi słowami sędziwego ojca Achillesa, bohater zaczyna płakać, podnosi Priam z kolan, nie chce , aby poniżał się przed nim. Wzrusza się cierpieniem sędziwego króla bierze okup, zostawia na wozie piękne szaty, którymi okryje później zwłoki Hektora. Nakazuje brankom umyć i namaścić ciało swojego wroga, aby później złożyć je na wozie i okryć cennymi szatami. Obiecuje Priamowi, że na czas pogrzebu, jego syna, nie będzie walk pomiędzy Grekami a Trojanami.

W ten sposób Achilles pokazuje swoją drugą twarz, udowadnia, że jest zdolny do wzruszeń i współczucia.

Hektor jest synem króla Troi, Priama i jego żony Hekabe, jego rodzeństwo to m.in. Parys, Kasandra i Antenor.

Ma ukochaną żonę Andromachę, z którą żegna się czule , zanim wyrusza do boju, ma dla kogo żyć, jednak musi wypełnić obywatelski obowiązek i rezygnuje dla niego ze szczęścia u boku ukochanej.

Jest najmężniejszym z wszystkich wojowników trojańskich.

To on zabija przyjaciela Achillesa i zabiera , jako łup zbroję, którą grecki bohater pożyczył Patroklesowi .

Z wielkim zawzięciem walczy przeciw Grekom, jednak obawia się starcia z Achillesem.

Kiedy Achilles zabija jego brata Polidora, chce zemścić się na zabójcy, jednak zostaje ostrzeżony przez Apollina i wycofuje się z pola walki.

W końcu postanawia stanąć naprzeciw Achillesa i stoczyć z nim walkę na śmierć i życie.

Nie odstaje od decyzji pomimo próśb matki i ojca, aby nie ryzykował życia . Kiedy zbliża się Achilles, zaczyna uciekać wokół murów Troi.

Zdradza go Atena, która przybiera postać jego brata Deifoba i namawia go , aby stanął do walki z przeciwnikiem. Achilles uśmiercił go , zadając mu cios grotem w miejsce pomiędzy szyją , a ramieniem.

Przed śmiercią prosi Achillesa, aby sprzedał jego ciało za okupem jego rodzicom, a nie pozostawiał go na rozszarpanie padlinożercom.

Achilles odmawia, mówi Hektorowi, że jego ciało będzie rozszarpane przez psy. Hektor przepowiada okrutnemu Achillesowi, śmierć, którą zada mu Parys.

Zostaje przytroczony do wozu i ciągnięty po ziemi ku zgrozie obserwujących tą scenę Trojan.

Kiedy ojcu udało się wykupić jego zwłoki od Achilla , pogrzeb trwał dwanaście dni, rozpaczała po jego śmierci cała Troja, był jej największym bohaterem.

Priam jest królem oblężonej przez Greków Troi, ojcem m.in. Hektora, Parysa, Kasandry, Antenora, Deifoba.

Jego żona Hekaba pewnego razu miała sen , w którym widziała, że wydała na świat pochodnię , od której zapaliła się cała Troja. Wkrótce narodził się ich syn , Parys. Małżonkowie zgodnie stwierdzili, że to on jest tą pochodnią, która spali Troję. Postanowili oddać go pasterzom, aby porzucili u stóp góry Idy. Jednak , gdy po latach Parys pojawił się na dworze z łzami w oczach przyjął syna i nie zważał już na niebezpieczeństwo , jakie ze sobą niósł pobyt Parysa w Troi.

Kiedy przychodzi na jego dwór poselstwo greckie zdecyduje, że nie oddadzą im Heleny , ukochanej Parysa.

Bardzo kochał swoje dzieci, drżał o ich los, podczas bojów , które staczali.

Potrafi upokorzyć się przed Achillesem, po to, aby ten oddał mu zwłoki ukochanego syna, Hektora.

Nie obawia się o swoje życie , jest w stanie je poświęcić, gdyż nie może znieść świadomości , że zwłoki jego potomka są bezczeszczone . Swoim zachowaniem budzi uznanie i współczucie w dumnym i nieugiętym Achillesie.