Henryka Sienkiewicz przyszedł na świat dnia 5 maja 1846 roku w Woli Okrzejskiej, zmarł zaś dnia 15 listopada 1916 roku w Szwajcarii. Był nowelistą, powieściopisarzem oraz felietonistą i publicystą takich czasopism, jak: "Tygodnik Ilustrowany", "Przegląd Tygodniowy", "Gazeta Polska". W latach 1874 - 1878 wydawał wspólnie z kilkoma przyjaciółmi periodyk "Niwa", natomiast pomiędzy 1882 a 1887 współredagował gazetę "Słowo". Na polu społecznym i politycznym zabierał on głos we wielu istotnych dla przeżyciu narodu sprawach, m. in. sprzeciwiał się germanizacji ludności polskie pod zaborem pruskim (projektodawca i edytor międzynarodowej sondy Prusse et Polotne, 1909). W latach 1905 - 1907 znacznie zbliżył się do Narodowej Demokracji. W trakcie drugiej wojny światowej współtworzył w Szwajcarii wspólnie z Antonim Osuchowskim oraz Ignacym Janem Paderewskim Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. Był także jednym z organizatorów Kasy im. Mianowskiego. Szefował również Warszawskiej Kasie Przezorności dla Literatów i Dziennikarzy (1899-1900). Wiele podróżował po świecie. Odwiedził, m. in. Stany Zjednoczone 1876-78 (Listy z podróży do Ameryki 1878), Zanzibar w Afryce 1890-91 (Listy z Afryki 1892). W roku 1900 otrzymał niewielki majątek w Oblęgorku pod Kielcami. Był to prezent od wdzięcznego narodu.
Zadebiutował jako nowelista, który poruszał w swych utworach różne ważkie problemy natury społecznej i obyczajowej, m. in.: Szkice węglem (1880), Bartek Zwycięzca (1882), Janko Muzykant (1880), Za chlebem (1880), Latarnik (1882), Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela (1880).
Wkrótce jednak zajął się pisaniem wyłącznie powieści historycznych, które przyniosły mu wielka sławę oraz popularność. Pisana one była w pewnym celu, mianowicie miały krzepić serca Polaków pod zaborami. W cyklu powieści noszących wspólne miano Trylogii (Ogniem i mieczem, t. 1-3 1884 -- film J. Hoffmana 1999, Potop, t. 1-6 1886 -- film J. Hoffmana 1974, Pan Wołodyjowski, t. 1-3 1887-88 -- film J. Hoffmana 1969) przedstawił na historycznym tle siedemnastowiecznej Rzeczpospolitej dzieje kilu niezwykle barwnych postaci; powieść Krzyżacy (t. 1-4 1900 -- film A. Forda 1960) była wielkim freskiem historycznym, który nas przenosił w okres piętnastowiecznych wojen polsko - krzyżackich; w powieści Quo vadis (t. 1-3 1896, za którą 1905 otrzymał Nagrodę Nobla) ukazał dzieje pierwszych gmin chrześcijańskich w Rzymie ich prześladowanie z rąk cezara Nerona. Pisał również Sienkiewicz powieści zajmujące się problematyką mu współczesną (Rodzina Połanieckich t. 1-3 1895 -- serial telewizyjny J. Rybkowskiego 1978, satyra na ruch rewolucyjny 1905-07 Wiry, t. 1-2 1910), portret dekadenta Bez dogmatu (t. 1-3 1891); napisał również powieść dla młodszych czytelników zatytułowaną W pustyni i w puszczy (1911 -- film W. Ślesickiego 1973); inne jego pisma: korespondencja Listy cz. 1-2 (1977); publicystyka, pisma krytycznoliterackie; Dzieła (t. 1-60, 1948-55), Wybór nowel i opowiadań (1979), Dzieła wybrane (t. 1-9 1991).
