W mitach i przypowieściach biblijnych możemy wyczytasz bardzo wiele cennych informacji o ludziach i naszym świecie. Ich tematem jest często moralność, ale także zwyczajne ludzkie emocje. Zarówno w mitach, jak i w przypowieściach najważniejsze jest przesłanie uniwersalne, które można odczytać niezależnie od czasu historycznego. Chcę odpowiedzieć sobie na pytanie, co takiego jest w mitach i przypowieściach, że są tak ponadczasowe.
Dzieła te są z pewnością uniwersalne i mają wydźwięk ogólny. W tych opowieściach odbijają się zachowania ludzi, jak w zwierciadle. Mówią one o zasadach moralnych, które nie zmieniają się pomimo zmieniających się okoliczności. Mówią przecież o miłości, dobru, prawdzie, które są obecne w życiu ludzi, niezależnie od tego, czy żyją oni obecnie, czy też żyli w starożytności.
Mity dały początek późniejszej literaturze, ponieważ zawierają bardzo ciekawe wzorce osobowe, które ludzie cały czas realizują. Tak jest z mitem o Prometeuszu. Opowiada on o poświęceniu siebie dla ludzi, o złożonej ofierze i zrezygnowaniu ze swojego szczęścia. Dziś również są takie postacie, które oddają się pomocy słabym. Można do grona takich osób zaliczyć - Marka Kotańskiego, Matkę Teresę z Kalkuty, albo członków wolontariatu. Dzięki nim postawa prometejska jest nadal bardzo aktualna.
Podobnie dzieje się z mitem, którego bohaterami są Dedal i Ikar. Oni prezentują dwie postawy - jeden z nich jest realistą, człowiekiem mocno stąpającym po ziemi, pragmatykiem; drugi niepoprawnym marzycielem, który zmierza do realizacji swoich planów bez względu na konsekwencje. Są to zachowania zawsze dostrzegalne pośród ludzi.
Przypowieści mają trochę inny charakter niż mity, zwłaszcza dla ludzi, którzy wierzą w Boga i są chrześcijanami. Przede wszystkim przekazują prawdy związane z naszą religią i zachowania, które są dowodem na miłość, przebaczenie i współczucie, panujące wśród ludzi. Przypowieści pokazują sytuacje i bohaterów dobrych i złych, wyjaśniają, co jest poprawne, a co podlega karze. Przykładem może być przypowieść o siewcy, który sieje ziarno - ważna jest tu reakcja - niektóre ziarna rosną, inne giną. Podobnie jest z ludźmi i z ich wiarą. Potrafią oni wyciągać wnioski ze Słowa Bożego, albo też nie. Pozostałe przypowieści również przedstawiają takie metaforyczne przesłanie.
Powyższe rozważania nasuwają nam takie wnioski. Przypowieści i mity to opowieści, na których opiera się literatura wysoka. Są to formy bardzo kunsztowne, ponieważ opierają się metaforze, czyli na ujęciu jakiegoś powszechnego zjawiska w prostą historyjkę. Jeśli nauczymy się odczytywać te zaszyfrowane informacje, to zdobędziemy ogromną wiedzę. Od nas wiec zależy ile odnajdziemy wartości w mitach i przypowieściach.
