Czy można odnaleźć inspiracje mitologią i kulturą antyczną we współczesnej sztuce? Czy jest ona ciekawa dla artystów późniejszych epok? Sądzę, że z pewnością te powyższe zdania są prawdziwe. Pisarze, malarze, rzeźbiarze bardzo często sięgają po tematykę biblijną i czerpią z jej różnorodności.
Na początku przytoczę argument o tym, że mity i mitologia odegrały bardzo ważna rolę w całej kulturze Europy, właściwie to ukształtowały ją. Ludzie chętnie wracają do mitów, ponieważ są one pełne mądrości; przepełnione są one metaforami, alegoriami i różnymi uniwersalnymi przesłaniami, które są czasami tajemnicze, ale tak naprawdę to odsłaniają nam one głębokie prawdy o życiu człowieka. W starożytnej Grecji mity pełniły bardzo wiele funkcji - informowały, uczyły, ale także ostrzegały, podpowiadały, co jest dobre, a co złe. Często mity zawierały jakiś morał - przestrzegały przed zuchwałością (mit o Syzyfie), albo egoizmem (mit o Narcyzie). Ludzie nowożytni także szukają w mitach odpowiedzi na różne pytania. Widać to w inspiracjach artystów, którzy swoje przemyślenia zawierają w dziełach.
Jednym z bardziej znanych przykładów, które mogą poprzeć moją tezę jest obraz "Upadek Ikara", który namalował Pieter Bruegel. Jest na nim przedstawiony młodzieniec, ale autor umieszcza go na dalszym planie; na pierwszym, bowiem umieścił oracza, uprawiającego rolę. Jest to według mnie, sposób, by przedstawić fakt, że ludzie są bardzo obojętni i nie zauważają innych. Bruegel pokazuje tu prawdę, które jest zupełnie niezależna od czasów, to jest sąd o ludziach, którzy żyją tylko dla siebie. Motyw niezauważonego marzyciela, Ikara, podjął także Ernest Bryll w swoim wierszu "Wciąż o Ikarach głoszą". Poeta odwołuje się do tego mitycznego bohatera, aby przekazać nam swoją opinię - twierdzi on, że nie warto narażać życia dla realizacji karkołomnych marzeń. Nie pochwala takiego zachowania, ponieważ sadzi, że nie prowadzi ono do dobrego i pozytywnego zakończenia.
Mitologia jest dziełem, które jest kopalnią wiedzy o starożytnym świecie, ale przede wszystkim zawiera ona prawzory ludzkiego zachowania i postępowania. Nazywamy je archetypami - są to niezmienne typy i wyobrażenia, które zapisane są w świadomości zbiorowej; tkwią głęboko w psychice. Właśnie archetypy odgrywają w naszej kulturze tak znaczącą rolą. Przykładów tego jest bardzo wiele w literaturze wszystkich epok. Ja przytoczę tu wiersz "Apollo i Marsjasz" Zbigniewa Herberta. Jest to zestawienie dwóch typów poezji i poety; Herbert opisuje muzyczny pojedynek spokojnego boga i człowieka, który oddaje rzeczywisty ból istnienia. Która ze sztuk ma rację? To zależy od punktu widzenia. Mitologiczne postacie i kryjące się za nimi cechy, pozwalają Herbertowi na dyskusję o ponadczasowym kształcie poezji.
Podsumowując, możemy stwierdzić, że współczesna sztuka, literatura i kultura nie mogłyby istnieć bez mitologii i odwołań do antycznego świata. W mitycznych opowieściach zostały zapisana najważniejsze prawdy o nas, ludziach; świadczy o tym fakt, że są one wciąż aktualne i nigdy nie stracą na ważności. Alegorie, symbole i postacie są zawsze interesujące dla artystów, ale tez dla odbiorców współczesnej sztuki.
