Mit jest gatunkiem epickim, który jest opisem wierzeń danej grupy społecznej. Jest opowieścią sakralną wyjaśniająca w sposób alegoryczny i symboliczny zjawiska natury lub życia człowieczego zgodnie z wierzeniami w dawnych religiach pogańskich (historia kosmogoniczna i teogoniczna). Mitologię grecką charakteryzuje prócz wyżej wspomnianych cech politeizm, tzw. wiara w wielobóstwo. Mit zrodził się z opowieści ustnych, mających stałą osnowę fabularną, które posiadały różne warianty. Toteż mit występował w wielu wersjach, w którym liczyła się całość, a nie szczegóły.

Mity greckie stanowiły składnik kultury ludów pierwotnych: tworzyły one więzi społeczne, równocześnie uświadamiając odrębność i tożsamość danej grupy społecznej, określając ich obyczaje i tradycje. Mity pełniły trzy funkcje: poznawczą, która umożliwiała analizę zjawisk przyrody; światopoglądową, która stanowiła podstawę wierzeń religijnych; sakralną związaną z czczeniem bóstw i rytualnych obrzędów.