Przypowieść o synu marnotrawnym znana jest wszystkim ludziom. Młodszy syn pewnego gospodarza zabrał swoja część majątku od swego ojca i wyruszył z nią w świat. Tam ten majątek roztrwonił i bezpowrotnie go utracił. Starszy syn pozostał ze swym ojcem i wciąż mu nieustająco pomagał. Ojciec kochał swych synów jednakowo ale tęsknił za swoim młodszym synem i martwił się o niego. Wychodził na drogę i spoglądał pełen miłości czy przypadkiem nie wraca on do swego rodzinnego domu. Kiedy skończyły się pieniądze, kiedy zaczął się permanentny głód, młodszy syn postanowił skruszony wrócić do domu swego ojca by stać się choćby najgorszym z jego sług. Jak wielkie okazało się jego zdumienie, kiedy na drodze prowadzącej do domu spostrzegł dobrze znaną mu postać swego ojca, ojca, który witał go szeroko otwartymi ramionami. Pełen miłosierdzia okazał się ojciec w stosunku do swego syna, jego serce przepełniała ogromna wdzięczność i radość. Zraniony czuł się jedynie starszy brat, który nie rozumiał zachowania swego ojca i który zapewne po ludzku bardzo był o tę wielką miłość zazdrosny…
"Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. Ale trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły a ożył; zaginął, a odnalazł się." (św. Łukasz 15, 31-32)
Obraz Hieronima Boscha zatytułowany "Syn marnotrawny" ukazuje biednego młodego mężczyznę powracającego do swego domu. Człowiek ten jest obdarty, straszliwie wychudzony, mocno skruszony i bardzo niepewny. Wraca, by swego ojca prosić o przebaczenie.
W obrazie Rembrandta sytuacja jest nieco odwrócona oto syn pragnie aby ojciec przebaczył mu popełnione zło. Prośba ta skierowana jest do ojca z pozycji klęczącej - wręcz błagalnej. Syn klęczy, a ojciec trzyma na nim a właściwie na jego ramionach swoje ręce. Dwie zdecydowanie się od siebie różniące ręce. Jedna jest to bowiem ręka kobieca - zapewne matczyna a druga niezwykle męska i silna.
Temat przypowieści i tematy obrazów są takie same. Myślą przewodnią jest przebaczająca miłość ojcowska symbolizująca najlepszego ojca jakim jest, w stosunku do każdego człowieka, pragnącego przebaczenia, miłosierny Bóg.
Uniwersalny charakter omówionych dzieł jest przesłaniem o wielkiej miłości Boga do człowieka, Ojciec Niebieski wychodzi każdemu z nas na spotkanie i czeka na nas z szeroko otwartymi ramionami. Następne kroki zależą już wyłącznie tylko od nas… od Ciebie i ode mnie….
