Sytuacja w Japonii po II wojnie światowej
W Japonii, która podczas II wojny światowej była sprzymierzona z faszystowskimi Niemcami, po zakończeniu działań wojennych wprowadzono rządy demokratyczne. Osoby z tego kraju, które dopuściły się zbrodni wojennych zostały osądzone na Międzynarodowym Trybunale Wojennym. W jego wyniku siedem osób zostało skazanych na karę śmierci. Na mocy traktatów pokojowych, które zostały zawarte po zakończeniu konfliktu zbrojnego w 1945 r. Japonia zobowiązała się, że nie będzie rościć sobie praw w stosunku do Korei, Tajwanu, Wysp Kurylskich, a także południowego Sachalinu. Kraj kwitnącej wiśni nie został potraktowany jak Niemcy podzielone między wpływy USA i ZSRR. Władzę w Japonii nadal sprawował cesarz Hirohito. Został on zwolniony ze spłaty odszkodowań wojennych. Dodatkowo USA przeznaczyło Japonii wielkie kwoty pieniężne w formie pożyczki, które przeznaczono na rozwój gospodarki oraz reformy. W ten sposób Stany Zjednoczone stały się sojusznikiem Japończyków.
Sytuacja w Chinach po II wojnie światowej
O wpływy w Chinach walczyły jednocześnie Stany Zjednoczone oraz ZSRR. W 1927 r. w Chinach wybuchła wojna domowa, w którą wmieszały się oba mocarstwa. Po stronie chińskich narodowców zwanych Kuomintangiem stanęła USA. Przewodniczył im Czang Kaj-Szek. Drugą stroną w tym konflikcie była Komunistyczna Partia Chin na czele z Mao Tse-tungiem, popierana przez ZSRR. Ostateczne zwycięstwo komunistom przyniosło wsparcie ich ze strony mas miejscowej ludności w 1947 roku. Amerykanie przegrali walkę w rywalizacji z ZSRR o wpływy w tym kraju. Doprowadziło to do powstania Chińskiej Republiki Ludowej, przewodniczył jej Mao Tse-tung, który był pierwszym człowiekiem w państwie oraz w partii. Czang Kaj-szek wraz ze swoim wojskiem skrył się na Tajwanie. Tam też powstała narodowa Republika Chińska. W ten sposób zostały utworzone dwa państwa chińskie.
Sytuacja w Indiach, Filipinach i Indonezji po II wojnie światowej
Po II wojnie światowej takim państwom jak Indie, Filipiny i Indonezja udało się zrzucić jarzmo kolonistów wprowadzając demokrację. W Indiach przyczynił się do tego faktu Hindus Manhatma Gandhi. W 1947 r. wyzwolił on Indie od angielskich kolonistów jednocześnie dzieląc kraj na Indie, w których wyznawano hinduizm oraz na Pakistan, gdzie naczelną religią był islam.
Sytuacja w Korei po II wojnie światowej
Korea po II wojnie światowej znalazła się w specyficznej sytuacji, gdyż jedna strona tego kraju została zdobyta przez Amerykanów, a nad drugą jej częścią władzę sprawowali Sowieci. W 1948 r. kraj ten został podzielony na dwie części tworząc jednocześnie dwa państwa, które różniły się ustrojowo. W części południowej utworzono Republikę Koreańską, nad którą wpływy sprawowali Amerykanie. Prezydentem w tej części Korei został Li Syng-man. Na północy zaś powstała Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna. Władzę w tym państwie objęli komuniści, na których czele stanął Kim Ir Sen. W 1950 r. Korea Północna zaatakowała demokratyczną część Korei. Wówczas prezydent Li Syng-man poprosił o wsparcie ONZ. Rada Bezpieczeństwa przy Organizacji Narodów Zjednoczonych zgodziła się wesprzeć Koreę Południową. Na pomoc Li Syng-manowi wyruszyła armia amerykańska jako armia ONZ. Amerykanami dowodził generał Douglas Mac Artur, który pokonał wojska Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Doprowadził on nawet do usunięcia prawie całkowicie komunistów z Korei. Sprawa zaczęła się jednak komplikować, gdy do konfliktu po stronie Kir Ir Sena dołączył Mao Tse-tung. Organizacja Narodów Zjednoczonych otwarcie potępiła postępowanie władz komunistycznych Chin, lecz mimo to armia ta pozostała wspierając Koreę Północną. Mac Artur w związku z oficjalnym złamaniem prawa międzynarodowego przez Chiny dążył do użycia broni atomowej oraz zaatakowania tego kraju. Wykorzystanie broni masowego rażenia mogło doprowadzić do otwartej wojny nuklearnej, gdyż ZSRR w tym czasie także posiadał broń jądrową. Ostatecznie żadna ze stron nie posunęła się do zastosowania tej śmiercionośnej broni. Śmierć Stalina doprowadziła do zakończenia wojny pomiędzy obiema stronami konfliktu. Pokój podpisano w Phanmundzomie w lipcu 1953 roku. Ustalono, że granice między Koreą Południową, a Północną będą przebiegać wzdłuż 38 równoleżnika. Wojna w Korei wywarła wielki wpływ na państwa, które opowiadały się za Amerykanami, a znajdowały się na Dalekim Wschodzie. Dzięki temu w 1951 r. powstał sojusz zwany ANZUS, do którego należały : Australia, Nowa Zelandia oraz USA. Ta koalicja przekształciła się z czasem w SEATO, było to w 1955 r. Nowo powstała Organizacja Paktu Południowo Wschodniego w swych szeregach miała oprócz członków ANZUS - Wielką Brytanię, Francję, Filipiny, Tajlandię oraz Pakistan.