Czwartą Krucjatę zaczęto planować już 3 lata przed jej rozpoczęciem- w 1199 roku. Jak można się domyśleć Krucjata zaczęła się w 1202 roku, a trwała do roku 1204. Śmiało można powiedzieć, że była to najdziwniejsza lub przeklęta Krucjata. Dlaczego? Otóż była ona organizowana w pewnym stopniu przeciwko Chrześcijanom. Doży Wenecji w zamian za przewóz swoją flotą morską zażądał odbicie Chrześcijańskiego Zadaru, który zbuntował się przeciwko Wenecji i przeszedł pod władzę Króla Węgier.

Oczywiście Krzyżowcy zgodzili się i popłynęli odbić wcześniej wymienione miasto. Spotkało to się z kategoryczną odmową Papieża Innocentego III. Sytuację jeszcze bardziej komplikowało pojawienie się w Rzymie i Wenecji wysłanników Aleksego Angelosa - księcia bizantyjskiego - który poprosił o pomoc w walce o tron. Wodzowie wyprawy jednak zgodzili się na propozycję doży i 11 listopada 1202 zaczęło się oblężenie Zadaru. Doszło tam do rozłamu Krzyżaków- część podporządkowała się woli Papieża i sprzeciwiła się atakom na Chrześcijan. Jednak większość przystąpiła do działań zbrojnych, które zakończyły się 24 listopada 1202 złupieniem i zniszczeniem Zadaru. Skutkiem była ekskomunika papieska. Spowodowało to załamanie nastrojów, masowe dezercje i rozkład krucjaty. 

Dopiero poselstwa napływające do Rzymu przekonały papieża do częściowego zdjęcia klątwy i możliwość wyruszenia krucjaty do Ziemi Świętej. Niedługo potem w Zadarze ponownie pojawili się posłańcy księcia bizantyjskiego, obsypując zdeprawowanych Krzyżowców obietnicami wielkich zysków z pomocy Aleksemu i podporządkowanie kościoła bizantyńskiego papiestwu. Zdecydowano przyjąć propozycję, zobowiązując się do zdobycia i przekazania mu Konstantynopola. Dlatego zamiast na Ziemię Świętą objęto kurs na Cesarstwo Bizantyjskie. Krzyżowcom udało się zdobyć miasto 17 lipca 1203 roku. Konstantynopol został wtedy pierwszy raz podbity aż od 800 lat! Po koronacji Aleksego Angelosa na cesarza krucjata pozostała pod murami miasta domagając się obiecanych sum, nie zamierzając się ruszyć stamtąd zgodnie z pierwotnym celem- do Palestyny. Jednak nowy cesarz zastał pusty skarb.

Krzyżowcy czekali aż do listopada, wtedy stracili już cierpliwość. Falę goryczy przeważył przewrót w Konstantynopolu i obalenie Aleksego Angelosa, co podrażniło ambicje Europejskich rycerzy. Rozpoczęło się oblężenie. Nieliczni, ale naprawdę świetnie wyszkoleni Krzyżowcy wtargnęli do miasta 12 kwietnia 1204 roku. Rozpoczęła się rzeź wśród mieszkańców i 3-dniowe plądrowanie miasta. Ten moment jest uważany za koniec IV krucjaty i początek Cesarstwa Łacińskiego, co pozostaje tematem na inne wypracowanie.