Konfucjusz żył w 551- 579 roku p.n.e. Pochodził z Chin, był wybitnym filozofem, urzędnikiem i naukowcem w swoich czasach, który odegrał ważną rolę w życiu duchowym i społecznym dalekiego wschodu. Jego rozważania dotyczące religii, moralności, oraz życia społecznego tworzą system znany jako konfucjanizm. Ekwiwalentem Boga w myśli Konfucjusza jest " Wola Niebios ". Jest ona swego rodzaju pierwiastkiem duchowym porządkującym świat, określającym zasady jego funkcjonowania, źródłem zasad postępowania względem innych. Dopóki człowiek postępuje w zgodzie z tą siłą duchową wiedzie mu się dobrze i może być szczęśliwy, jednak gdy występuje przeciwko niej świat pogrąża się w chaosie kataklizmów i wojen. Człowiek powinien żyć zgodnie z tradycją, znając swoje miejsce w społeczeństwie i wykonywać związane z tą przynależnością obowiązki. Stąd jego hasło zjednoczenia Chin. Wierzył on w zharmonizowane społeczeństwo, żyjące w zgodzie z zasadami dobra i piękna, z daleka od zła, brutalności i przemocy, gdzie każdy człowiek zajmuje właściwe mu miejsce stosując się do zasad społecznych i etykiety zapewniającej godne życie zarówno jednostce jak i ogółowi. Uważał iż każdy człowiek w istocie jest dobry, a ludzie postępujący źle mogą nauczyć się żyć we właściwy sposób, posiadają bowiem intuicję która wiedzie ich ku dobrym uczynkom. Podkreślał wartość w życiu człowieka, a szczególnie władcy jak cnota i męstwo. Wysoko cenił ludzi potrafiących stanąć w obronie swojego kraju. Zajmując się głównie problematyką społeczną Konfucjusz nie zastanawiał się nad problemami natury teologicznej. Jednak najważniejszymi wartościami, którymi powinno się kierować aby zyskać szczęście i spokój są miłość, przyjaźń, szacunek, życzliwość, oraz lojalność. Konfucjusz sam starał się być przykładem konfucjańskiego sposobu życia, życia w zgodzie z zasadami "Woli Niebios".
