Tsunami to fale morskie powstające w wyniku podwodnych trzęsień ziemi i wybuchów wulkanów oraz wielkich podmorskich osuwisk. Zazwyczaj występuje kilka fal z tego pierwsza największa. Na Pacyfiku fale Tsunami są bardziej imponujące niż na Atlantyku. Tempo rozprzestrzeniania od epicentrum 400 x800 km * (h-1). Największa liczba tsunami występuje powstaje w regionie Pacyfiku (obszar aleucki, kurylsko-kamczacki, japoński, strefa Rowu Mariańskiego). Tsunami można zaobserwować na Atlantyk, Indyku, zdarza się nawet na Morzu Czarnym i Śródziemnym.

Lituya Bay to miejsce największego Tsunami. Wysokość fali dochodziła do ponad 520 metrów. Spowodowane było trzęsieniem Ziemi u wybrzeży Alaski (1958 09 VI). Od podłoża oderwała się zwietrzelina skalna która następnie zsunęła się po stoku o znacznym nachyleniu. Skutkiem tego obrywu było rozproszenie mas wody we wszystkie strony.

1946 rok - fala powstała w rejonie Wysp Aleuckich dotarła do wybrzeży Hawajów. W strefie przybrzeżnej w wybrzeży Chile fala miała wysokość 10 metrów. Na Hawajach zginęło wówczas 150 osób.

Rok 2004- ogromna fala tsunami pochłonęła 144 887 ofiar. Najwięcej ofiar pochodziło z rejonu Indonezji- ponad 94 000 ofiar, Indii- 15 160 ofiar, Sri Lanki- 30 196 ofiar, Tajlandii- 5104 ofiary. Oprócz ofiar śmiertelnych ponad 150 000 osób uważa się za zaginione i ranne. Ofiary pochodziły też z Bangladeszu- 2 osoby, Birma- około 90 ofiar, Malezja- 74 osoby, Malediwy- ponad 70 osób, mieszkańcy Afryki- 137 ofiar (Somalia, Kenia, Tanzania).

Oprócz ludności tubylczej zginęli bądź też zaginęli obcokrajowcy i turyści. Najwięcej ofiar to Niemcy - około 60 osób poniosło śmierć a tysiąc osób uznano za zaginione. Śmierć poniosło też 52 obywateli Szwecji (52 ofiary, ponad 2000 zaginęło), Brytyjczycy- 40, Francuzi i Norwegowie - około 40 ofiar a 400 uważa się za zaginione, Włosi, Szwajcarzy i Amerykanie- około 50 ofiar i ponad 1000 zaginionych.