Wiadomości podstawowe

Finlandia jest krajem leżącym w północnej części Europy, jednym z państw skandynawskich. Otaczają ją wody zatoki Botnickiej i Zatoki Fińskiej. Do Finlandii należy, oprócz części kontynentalnej również około 6,5 tysiąca wysepek. Powierzchnia kraju wynosi nieco ponad 338 tysięcy km2, a zamieszkuje go 5,5 miliona osób, co daje niewielką gęstość zaludnienia - około 15 osób/km2.

Finlandia od północy graniczy z Norwegią, od zachodu - ze Szwecją, a od wschodu - z Rosją. Stolicą państwa są Helsinki, a inne znane miasta to: Espoo, Tampere, Vantaa, Turku, Lahti, Pori.

Finlandia podzielona jest na 12 okręgów. Kraj ma dwa języki urzędowe - mówi się tu po fińsku i szwedzku. Jednostką płatniczą jest tu obecnie euro. Na czele państwa stoi Tarja Halonen, a szefem rządu jest Paavo Lipponen.

Kraj jest dość jednolity etnicznie, nieco ponad 90% społeczeństwa stanowią Finowie, dość sporą mniejszość narodową stanowią Szwedzi - około 7%. 

Jeśli chodzi o wyznanie, to 88% ludności stanowią luteranie, a 10% deklaruje się jako ateiści. Ze względu na wysoki poziom życia ludności, długi jest średnia długość trwania życia - u kobiet - 80 lat, a u mężczyzn - 73 lata.

Środowisko przyrodnicze państwa

Finlandia jest bardzo daleko wysuniętym na północ krajem europejskim. Odznacza się bardzo dobrze rozwiniętą linią brzegową, ze względu na duży udział małych wysp, półwyspów i powcinanych w ląd zatok. Bardzo blisko brzegu występują liczne wyspy - większość bardzo malutkich, tzw. szkierów, czyli skał wystających ponad powierzchnię wody. Znaczącymi skupiskami wysp są: Archipelag Alandzki oraz archipelag wysp w pobliżu Turku.

Finlandia to kraj obfitujący w wody śródlądowe. Jeziora i rzeki stanowią 9% powierzchni kraju. Jest około 55 tysięcy jezior na terytorium Finlandii, z czego największymi są: Iso-Saaima, Paijanne, Inari - ich powierzchnia dziesięciokrotnie przewyższa powierzchnię polskiego jeziora Śniardwy. Dobrze rozwinięta jest także sieć rzeczna, jednak większość cieków jest krótka i wiele z nich uchodzi do jezior. najdłuższe, takie jak: Torniojoki, Kemijoki, Oulujoki kończą swój bieg uchodząc do morza.

Olbrzymią powierzchnię w stosunku do całego obszaru pokrywają bagna i tereny podmokłe. Występują one głownie w pól nocnej części kraju.

Morfologia obszaru została ukształtowana w plejstocenie, ogromny wpływ na jej współczesny obraz wywarł lodowiec. Pozostawił on po sobie wiele charakterystycznych form - jak pagórki (ozy, kemy, sandry), jeziora, moreny.

Kraj znajduje się w strefie klimatu umiarkowanego chłodnego. Dzięki bliskości morza, nie jest on tak surowy jak normalnie w takich okolicznościach klimatycznych. Średnie temperatury lipca wynoszą od 13 do 22 stopni Celsjusza, a lutego - od - 8 do -3. Roczna suma opadów wynosi 690 mm.

Ze względu na specyficzne położenie geograficzne, w Finlandii występują bardzo ciekawe zjawiska, jak np. "białe noce", w czasie których dzień trwa 19 godzin, a noce są również bardzo jasne. To zjawisko można obserwować latem, jednak zimą jest na odwrót - noce są bardzo długie, za Kołem Podbiegunowym panuje noc polarna.

Bardzo duże obszary zajmują w Finlandii lasy.

Polityka

Finlandia jest republiką parlamentarną. Na czele państwa stoi prezydent, którego kadencja trwa 6 lat. Władzę ustawodawczą sprawuje parlament, składający się z 200 członków. Jego kadencja trwa 4 lata.

Prezydentem Finlandii jest Tarja Halonen.

Finlandia to kraj bardzo dobrze rozwinięty pod względem gospodarczym, przy czym duży udział odgrywa tu sektor państwowy i spółdzielczy.

Finlandia należy do kilku organizacji międzynarodowych: UNESCO, CBSS, MFW, OECD, ONZ, UNHCR, UNFROFOR i WHO.

Rolnictwo

Istnieją tu bardzo złe warunki do rozwoju rolnictwa. Mają na to wpływ warunki środowiska: niekorzystny klimat, okresowe braki światła słonecznego znacznie skracający okres wegetacyjny, a także duże zalesienie i duży udział terenów bagnistych. W związku z tym uprawa rozwija się bardzo słabo, większość zbóż kraj musi importować, głównymi uprawami są pszenica, owies, jęczmień. Warzywnictwo i sadownictwo stoi na bardzo niskim poziomie. Za to dość dobrze rozwija się hodowla, ze względu na duży udział łąk. Rozwija się tu głownie hodowla bydła, owiec i reniferów.

Przemysł i gospodarka

Przemysł w dużym stopniu opiera się na bogactwach naturalnych kraju, to znaczy na dużym udziale powierzchni leśnych. Dzięki nim mógł dobrze rozwinąć się przemysł papierniczy i celulozowy. Na południu kraju znajdują się główne ośrodki tego przemysłu. Kwitnie on głownie w miastach takich jak: Imatra, Kaukopää, Kotka, Lahti, Oulu, Pori, Vaasa.

Dość dobrze rozwija się przemysł maszynowy związany z obróbką drewna.

Ze względu na dobry dostęp do morza, mógł rozwijać się tu również przemysł stoczniowy, zwłaszcza w Helsinkach, Turku oraz Raumie.

Ze względu na bogactwo surowców mineralnych, zwłaszcza żelaza i miedzi, rozwinęło się hutnictwo tych metali, głownie w Helsinkach, Turku i Tampere.

Z innych gałęzi przemysłu liczą się głównie: przemysł elektrotechniczny, przetwórstwo spożywcze w oparciu głownie o rybołówstwo, oraz przemysł chemiczny, gumowy.

Jak było wcześniej wspomniane, na obszarze kraju występuje wiele surowców mineralnych. Duży udział mają w nich rudy miedzi, które wydobywa się głownie w okolicach Outokumpu. Niedaleko miejscowości Oulu wydobywa się rudy cynku. Jednym z głównych wydobywanych tu surowców są rudy żelaza. Oprócz tego w Finlandii wydobywa się jeszcze: złoża siarki, rud cynku oraz niklu, ołowiu, kobaltu, wanadu, wolframu, tytanu, uranu a także złota.

W branżowej strukturze gospodarki przeważający jest udział trzeciego sektora - 58%, drugiego - 36%, a rolnictwo tworzy tylko 6% dochodu narodowego. Wartość PKB w 1991 roku wyniosła 25 180 USD. Głównymi partnerami handlowymi są: Niemcy, Szwecja, Wielka Brytania, Rosja, kraje byłego Związku Radzieckiego.