Cechą charakterystyczną rolnictwa światowego jest znaczny udział zbóż w strukturze zasiewów. Wynika to z faktu, że to właśnie zboża spełniają niezmiernie istotną funkcję alimentacyjną. Konsumpcja produktów zbożowych nie jest jednakowa w krajach zamożnych i rozwijających się. W tych pierwszych zboża mają znacznie mniejsze znaczenie w wyżywieniu mieszkańców, a znaczną ich część (ok. 2/3 zbiorów) przeznacza się na zaspokojenie potrzeb zwierząt hodowlanych. Dla obywateli krajów Trzeciego Świata nadal stanowią jednak podstawę wyżywienia.
Zbożami o największym znaczeniu w produkcji światowej są obecnie pszenica, kukurydza, ryż oraz jęczmień. Pewną role odgrywa również żyto, owies, proso i sorgo. Jednak niekwestionowanym liderem pod względem powierzchni zasiewów już od wielu lat pozostaje pszenica.
Pszenica jest zbożem wymagającym, zarówno pod względem klimatycznym jak i glebowym. Jednak postęp jaki dokonał się w ostatnich latach w zakresie biologii umożliwił uzyskanie odmian, które z powodzeniem można uprawiać w różnych warunkach, a co za tym idzie w różnych strefach klimatycznych. Ta klasyczna wymagająca odmiana pszenicy jest zbożem strefy umiarkowanej i podzwrotnikowej. Nie znosi niskich temperatur; przynajmniej przez 1/3 roku temperatura na obszarach upraw pszenicy musi osiągać minimum 10 st. C. Dodatkowo plony uwarunkowane są rodzajem gleb. Najwyższe będą one na glebach najżyźniejszych tj. czarnoziemach, brunatnych lessowych oraz zasobnych w próchnicę madach. Tak wygórowane wymagania w bardzo wielu krajach nie są spełnione, dlatego tam gdzie fundusze na to pozwalają prowadzi się odpowiednią gospodarkę rolną m. in. poprzez intensywne nawożenie, która ma na celu stworzenie odpowiednich warunków dla uprawy pszenicy.
Na każdym kontynencie (z wyjątkiem Antarktydy) występują pewne obszary, na których w strukturze zasiewów dominuje pszenica. Są to jednocześnie, jak łatwo się domyślić, najżyźniejsze rejony tych kontynentów. W Europie pszenica dominuje zatem na Nizinie Francuskiej (w Basenie Paryskim, Akwitańskim i Loary oraz w Rowie Rodanu), Nizinie Padańskiej, Nizinie Węgierskiej oraz Nizinie Rumuńskiej i Nizinie Śląskiej. Ponadto powszechnie uprawia się ją również na wyżynach europejskich: Bawarskiej, Starej Kastylii. Świetne warunki do uprawy tego zboża ma również zasobna w czarnoziemy Ukraina. W Azji znaczne obszary zajęte przez pszenicę występują na Pogórzu Kazachskim, w indyjskim stanie Pendżab, na nizinach chińskich: mandżurskiej oraz chińskiej, a także na Wyżynie Mongolskiej (w granicach CHRL). Na kontynencie Ameryki Północnej pszenicą obsiewa się przede wszystkim urodzajne tereny Wielkich Równin i Wielkich Jezior, natomiast w Ameryce Południowej uprawy skupione są w południowo- wschodniej Brazylii, na Nizinie La Platy oraz na obszarze Pampy. Także Australia jest kontynentem, na którym sieje się pszenicę (głównie na południowym- wschodzie). W Afryce natomiast znaczne obszary upraw pszenicy rozciągają się na północy (Maroko, Algieria, Tunezja, delta Nilu) oraz południu (Kraj Przylądkowy) kontynentu.
Obszary upraw tego zboża są zatem bardzo rozległe, jednak światowymi potentatami w zbiorach pszenicy są tylko nieliczne kraje, wśród których dominują Chiny, Indie oraz Stany Zjednoczone. Ich łączne zbiory stanowią niemal połowę zbiorów globalnych. Na światowym rynku producentów pszenicy liczą się również Australia i Argentyna. W tych dwóch krajach podobnie jak w Kanadzie, szczególnie wysoki poziom osiąga wskaźnik produkcji pszenicy na jednego mieszkańca. Wynika to z faktu niewielkiej gęstości zaludnienia i rozległych obszarów zajętych przez użytki rolne. Z tego względu produkcja pszenicy, mimo że w liczbach bezwzględnych nie najwyższa na świecie, przekracza krajowe zapotrzebowanie. W związku z tym możliwy jest jej eksport na rynki zagraniczne. Podobnie jak w Argentynie również Francja produkuje pszenicę w nadmiarze, co jednak nie jest powodowane niewielką liczbą ludności w stosunku do powierzchni zasiewów, ale wielką intensywnością gospodarki rolnej i popularnością pszenicy.
Trzeci pod względem wielkości produkcji pszenicy kraj- Stany Zjednoczone, jest jednoczenie najważniejszym dostawcą tego zboża na rynki światowe. USA pozbywają się pszenicy gdyż nie cieszy się ona tak wielką popularnością wśród mieszkańców jak kukurydza. Ważnymi eksporterami pszenicy są również Francja oraz Kanada.
