Aby człowiek mógł żyć musi mieć zapewnione odpowiednie naturalne warunki środowiskowe. Należą do nich przede wszystkim:
- odpowiednia zawartość tlenu w powietrzu,
- dostępność wody pitnej,
- dostępność do roślin i zwierząt mogących zapewnić wyżywienie,
- odpowiednie warunki termiczne, konieczne dla utrzymywania stałej temperatury ciała,
- odpowiednie ukształtowanie powierzchni ziemi umożliwiające komunikację oraz wznoszenie budynków.
Dla życia człowieka oraz jego gospodarowania w danym miejscu szczególnie istotne są warunki klimatyczne. Od nich bowiem zależy ilość wody pitnej oraz warunki glebowe, które z kolei umożliwiają produkcję roślinną.
Warunki naturalne są na Ziemi bardzo zróżnicowane i układają się strefowo. W związku z tym, w zależności od środowiska przyrodniczego, warunki życia człowieka również są zróżnicowane.
Najlepsze warunki dla funkcjonowania człowieka panują w strefach klimatu umiarkowanego, podzwrotnikowego oraz w regionach objętych wpływem klimatu monsunowego. Najmniej korzystne, bądź wręcz całkowicie uniemożliwiające życie i działalność człowieka są tereny stepowe, pustynne i półpustynne, obszary występowania wiecznej zmarzliny, lądolody, lodowce górskie, wysokie partie gór, a także bagna.
Jak było wcześniej wspomniane, człowiek do życia potrzebuje odpowiedniej ilości tlenu w powietrzu oraz odpowiedniej temperatury. Dlatego też niemożliwe jest jego funkcjonowanie w wysokich górach. Wraz ze wzrostem wysokości nad poziomem morza temperatury powietrza spada średnio o 0,6ºC na 100 m wysokości, a wraz z nią następuje spadek ciśnienia atmosferycznego o ok. 11,5 hPa na 100 m.
Do zasiedlania obszarów o niekorzystnych warunkach naturalnych skłania często ludzi występowanie bogactw mineralnych.
