bariery osadnicze

czynniki ograniczające osadnictwo. Są to:

• bariera klimatyczna - zbyt zimny lub zbyt gorący klimat negatywnie wpływają na warunki życia oraz rozwój gospodarki (zwłaszcza na rolnictwo);
• bariera świetlna - na obszarach okołobiegunowych występuje niedobór światła. Wpływa to negatywnie na organizm ludzki oraz pośrednio na inne elementy środowiska - niską temperaturę powietrza oraz ubogą roślinność;
• bariera grawitacyjna - tereny górskie cechują się dużymi stromościami, spadkiem temperatury oraz zawartości tlenu wraz ze wzrostem wysokości, skalistością podłoża i małą żyznością gleb. Cechy te utrudniają budownictwo mieszkaniowe, sprawiają kłopoty w rozwoju transportu i działalności gospodarczej. Spadek temperatury wraz ze wzrostem wysokości może sprzyjać osadnictwu tylko w gorących strefach klimatycznych. Przykładem może być miasto La Paz położone wysoko w Andach;
• bariera wodna - tereny pustynne, cechujące się skrajnym deficytem wody, są w większości obszarami bezludnymi. Brak wody uniemożliwia działalność rolniczą i przemysłową, utrudnia w znacznym stopniu warunki życia ludzi. Problemem może być także nadmiar wody (np. tereny bagienne oraz okresowo zalewane fragmenty dolin rzecznych);
• bariera roślinna - bardzo bujna roślinność (dotyczy to lasu równikowego i lasu monsunowego) znacznie ogranicza możliwości transportu i budownictwa. Należy pamiętać, że w tym przypadku na barierę roślinną nakłada się również bariera gorącego klimatu.

Poza barierami przyrodniczymi coraz częściej występują na świecie bariery natury politycznej. Słabo rozwinięta gospodarka, niedemokratyczne systemy polityczne oraz konflikty zbrojne zmuszają wiele osób do emigracji w poszukiwaniu lepszych warunków życia.