Europa jest częścią świata, leżącą w całości na półkuli północnej i w większości na półkuli wschodniej. Jej rozciągłość południkowa wynosi ok. 5 500 km, a równoleżnikowa - 3 500 km. Południk Około 20 km na wschód od Londynu przechodzi południk 0.
Długość linii brzegowej Europy wynosi 38 000 km. Półwyspy stanowią 22,8% powierzchni kontynentu, wyspy natomiast 7,6%. W Europie istnieje kilka pasm górskich: Alpy, Pireneje, Góry Betyckie, Apeniny, Dynarskie, Karpaty i Bałkany. Jednak w ukształtowaniu powierzchni dominują niziny, powstałe w wyniku procesów denudacyjnych. Deniwelacje w Europie są niewielkie. Najwyższą górą jest Mont Blanc w Alpach o wysokości 4 807 m n.p.m., a najgłębsza depresją - depresja położona ad morzem Kaspijskim ok. 27 m p.p.m.
Najstarszym elementem budowy geologicznej Europy jest płyta fennoskandzka, obejmująca kraje Europy Północnej: Finlandię, Szwecję, Norwegię i fragment Rosji. Druga, niewiele młodsza, to platforma wschodnio-europejska, na której lokują się kraje położone na wschód od linii Łeba-Warszawa-Lublin-Odessa. Powierzchnie owych starych płyt geologicznych nie podlegają trzęsieniom ziemi.
Europa leży w 3 strefach klimatycznych: klimatu morskiego (nad Atlantykiem i Morzem Śródziemnym), kontynentalnego (Europa Wschodnia) oraz przejściowym (Europa Środkowa).
Sieć hydrograficzna Europy jest dobrze rozwinięta. Najdłuższymi rzekami regionu są: Wołga, Dunaj, Ural, Dniepr i Peczora.
Liczba ludności Europy wynosi 690 000 000, co stanowi 12,1% światowej populacji.
