Patrząc na niebo trudno wyobrazić sobie , że nasza Ziemia jest tylko cząstką ogromnego Wszechświata. Wszechświat czyli cała czasoprzestrzeń, w której zawarta jest materia i energia zbudowany jest z galaktyk. Nam najbliższa jest tzw. nasza Galaktyka, do której należy nasz Układ Słoneczny. Przez Układ Słoneczny rozumie się Słońce, skupiające prawie całą masę Układu oraz planety z księżycami, planetoidy, komety i materię gazowo pyłowa wypełniającą przestrzeń między ciałami niebieskimi.
Wokół Słońca krąży 9 planet. Są to : Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun i Pluton. Co prawda najnowsze badania wskazują, że Pluton prawdopodobnie nie jest planetą, ale na razie jeszcze się go do planet zalicza. . Planety są dużymi , chłodnymi ciałami niebieskimi. Świecą one światłem odbitym. Wymienione wcześniej planety zwykle dzieli się je na dwie grupy, w zależności od budowy. Te które wykazują pewne podobieństwa do Ziemi należą do tzw. grupy ziemskiej planet. Tworzą ją oprócz Ziemi jeszcze Merkury, Wenus, Mars i Pluton. Pozostałe planety należą do grupy planet - olbrzymów. Są to : Saturn, Jowisz, Neptun i Uran . Ruch wszystkich planet jest zgodny z kierunkiem ruchu Słońca. Okresy obiegu planet wokół Słońca mieszczą się w przedziale od 0.24 roku do 165 lat.
Pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza znajduje się tzw. pas główny planetoid. Planetoidy są ciałami niebieskimi, które w większości przypadków obiegają Słońce w tym samym kierunku co planety. Orbity ich są niemalże zbliżone do koła, zlokalizowane między orbitami Marsa i Jowisza.
Planetoidy poruszają się po orbitach położonych prawie trzy razy dalej od Słońca niż Ziemia, a ich okres obiegu wokół Słońca wynosi około 4.5 roku.
Tory niektórych planetoid mogą w pewnych warunkach przecinać orbitę ziemską. Nadano im nazwę planetoid bliskich Ziemi. Do dnia dzisiejszego znanych jest 300 takich planetoid. Mają one niestabilne tory, a ich czas życia jest krótszy od wieku Układu Słonecznego. Badania nad nimi są szczególnie ważne ze względu na możliwość zderzeń z naszą planetą. Drugim interesującym przypadkiem są planetoidy grupy Trojańczyków. Odległość orbit tych planetoid od Słońca jest dokładnie równa odległości orbity Jowisza.
Oprócz planetoid do grupy małych ciał niebieskich, pozostałościach po procesach ewolucyjnych Układu Słonecznego, należą komety i meteoroidy.
Komety, gdy znajdują się w dużej odległości od Słońca wówczas maja jądra w postaci nieregularnych brył o rozmiarach rzędu kilku kilometrów. Stanowią one mieszaninę lodów, głównie wody oraz metanu, amoniaku, dwutlenku węgla, krzemianów i metali.
Natomiast w miarę jak kometa przybliża się do Słońca dochodzi do sublimacji i parowania substancji lotnych. Powstające gazy unoszą ze sobą pył i w ten sposób wokół jądra tworzy się otoczka, tzw. koma.
Jądro komety wraz z komą formuje głowę komety, o rozmiarach dochodzących do kilku tysięcy kilometrów. Zaczyna się kształtować również warkocz komety. Powstaje on na skutek uwalniania się atomów wodoru, który następnie tworzy obłok wokół komety. Gazy i pyły wyrywane z jądra początkowo kierują się ku Słońcu. Jednak na skutek wiatru słonecznego oraz ciśnienia promieniowania słonecznego część tego obłoku gazowo-pyłowego kierowana jest odchylana w kierunku przeciwnym. Jest to bardzo widowiskowe zjawisko , niestety widoczne na naszym niebie bardzo rzadko.
Kolejne obiekty to meteoroidy. Mogą one krążyć wokół Słońca po orbitach o różnych kształtach czasem widoczne jako meteory sporadyczne. Część meteoroidów tworzy tzw. roje dobrze widoczne na niebie. Są to meteoroidy pochodzenia kometarnego. Meteoroidy wpadając w atmosferę ziemska przeważnie ulegają spaleniu. Te, którym uda się przetrwać spadają na powierzchnię naszej planety w postaci meteorytów.
Każdej doby do atmosfery ziemskiej dostaje się około kilkaset milionów meteroidów. Większość z nich ulega nagrzewa się w atmosferze i ulega Tylko te o największych masach przechodzą przez atmosferę, powodując świecenie gazów wzdłuż ich torów. Dlatego obserwowane są na niebie jako krótkotrwałe smugi świetlne.
Komety czy roje meteoroidów są to zjawiska pojawiające się na naszym niebie tylko od czasu. Każdej nocy natomiast możemy podziwiać przepiękne konstelacje gwiazd. Człowiek przy dogodnych warunkach atmosferycznych może gołym okiem dostrzec prawie 3000 gwiazd.
Gwiazdy są podstawowa formą występowania materii we Wszechświecie. Mają one postać kul gazowych. Emitują światło ponieważ ich powierzchnie mają bardzo wysokie temperatury.
Gwiazdy na niebie grupują się w tzw. gwiazdozbiory. Na dzień dzisiejszy niebo jest podzielone na 88 gwiazdozbiorów.
