Na podstawie swoich obserwacji Faraday stwierdził , że na skutek względnego ruchu źródła pola magnetycznego czyli np. magnesu oraz obwodu pozbawionego źródła siły elektromotorycznej w obwodzie indukuje się siła elektromotoryczna zwana siłą elektromotoryczną indukcji. Pod jej wpływem w obwodzie tym zaczyna płynąć prąd, zwany prądem indukcyjnym.
Ten indukowany prąd ma zawsze taki kierunek , aby wygenerowany przez niego strumień magnetyczny przeciwdziałał zmianom strumienia , które go spowodowały.
Okazuje się, że indukowana siła elektromotoryczna może pojawiać się w cewce również na skutek zmian prądu, który w niej płynie. Zjawisko to nazywa się samoindukcją, a siła siłą elektromotoryczną samoindukcji.
Urządzeniem służącym do generowania pola magnetycznego jest elektromagnes. Buduje się go w ten sposób, że zwojnicę, w której płynie prąd elektryczny nawija się na ferromagnetyczny rdzeń. Przepływ prądu powoduje powstanie pola magnetycznego wokół zwojnicy, które oddziałuje na ferromagnetyczny rdzeń powodując jego magnesowanie. Równocześnie samo pole magnetyczne zwojnicy ulega wzmocnieniu. Po wyłączeniu prądu zjawiska magnetyczne zanikają.
Elektromagnesy wykorzystuje się m.in. w prądnicach i transformatorach.
Prądnica jest przykładem urządzenia, które wytwarza energię elektryczną wykorzystując dostarczoną mu energię mechaniczną. Jej działanie opiera się na zjawisku indukcji elektromagnetycznej.
Natomiast transformator to urządzenie, którego zadaniem jest przenoszenie energii elektrycznej prądu zmiennego między dwoma obwodami. Również w tym przyrządzie wykorzystane jest zjawisko indukcji.
Fala elektromagnetyczna jest to rozchodzące się w przestrzeni zaburzenie pola magnetycznego i elektrycznego. Wszystkie fale elektromagnetyczne mają taka samą naturę i rozchodzą się z taką samą prędkością, różnią się tylko długością fali i częstością. Widmo fal elektromagnetycznych wygląda następująco idąc od fal najdłuższych:
- fale radiowe
- mikrofale
- podczerwień
- światło widzialne
- nadfiolet
- promienie X
- promienie 
