Newton Isaac Sir (1643-1727), był fizykiem, matematykiem, filozofem oraz astronomem. Uzyskał tytuł
profesora fizyki oraz matematyki na uniwersytecie w Cambridge w latach 1669-1701, był członkiem Royal Society, natomiast od 1672-1703 był jego prezesem, członkiem paryskiej AN od 1699. W 1705 uzyskał tytuł szlachecki.
W 1687 wydał swoją pracę Philosophiae naturalis principia mathematica, gdzie definiował podstawy fizyki (zasady dynamiki) oraz pokazał ich wykorzystanie w mechanice, astronomii czy fizyce. Zdefiniował prawo powszechnego ciążenia (prawo grawitacji), wytłumaczył precesję osi naszej planety oraz pływu morza, potwierdził prawa Keplera.
W optyce zdefiniował korpuskularną teorię konstrukcji światła, zdefiniował zasady optyki geometrycznej i wykrył interferencję światła (pierścienie Newtona). Zapoczątkował badania nad ciepłem (wprowadził skalę stopni ciepła, zdefiniował prawo stygnięcia ciał).
Wykrył także rachunek różniczkowy oraz całkowy, określił sposób przybliżonego rozwiązywania równań (tzw. metoda stycznych), zdefiniował również wzór interpolacyjny dla wielomianu n-tego stopnia określonego w n-punktach, analizował cechy krzywych. W filozofii był twórcą mechanicyzmu.
Podziwiamy go, gdyż był on wielkim człowiekiem, on pierwszy podjął się próby uporządkowania do tej pory wykrytej wiedzy ludzkiej z zakresu matematyki i udało mu się to. Przypuszczać możemy jedynie, że bez jego wykryć matematyka byłaby na bardzo zacofanym poziomie w porównaniu z tym co posiadamy aktualnie.
