W tabeli przedstawiono podstawowe wiadomości o pierwiastkach

Symbol pierwiastka

S

Ag

Au

H

Hg

Nazwa polska

Siarka

Srebro

Złoto

Wodór

Rtęć

Nazwa angielska

Sulfur

Silver

Gold

Hydrogen

Mercury

Nazwa łacińska

Sulfur

Argentum

Aurum

 Hydrogenium

 Hydrargyrum

Masa atomowa

32,066

107,9

196,96654

1,00794

200,59

Liczba porządkowa

16

47

79

1

80

Stopień utlenienia

120

+I, +II

+ I, +III

-I, +I

+I, +II

Temperatura wrzenia [°C]

445

2255

2800

-253

357

Temperatura topnienia[°C]

-II, +II, +IV, +VI

961,93

1064,2

-259

-39

Gęstość [g/cm3]

2,07

10,5

19,3

89

13,5

Złoto

Złoto odkryte zostało już w czasach starożytnych. Rzadko występuje na Ziemi. Na miliard  kg ziemi występuje około 5kg złota. Jego rozmieszczenie nie jest równomierne. Występuje w złożach.

Właściwości:

- specyficzna, z pewnością wszystkim znana, żółta barwa;

- czyste złoto ma 24 karaty.

- kowalność;

- twardość;

- ciągliwość z jednej uncji czystego złota jesteśmy w stanie zrobić blachę o całkowitej powierzchni równej 30 m2;

- rzadko reaguje z innymi pierwiastkami (możliwa jest reakcja z woda królewska oraz chlorem);

- nie grozi mu korozja (używane jest do styków elektrycznych);

- znakomity przewodnik elektryczni;

- znakomicie potrafi odbijać promieniowanie cieplne podczerwone;

Otrzymywanie:

Złoto jest wydobywane w postaci grudek oraz listków rodzimego metalu. Same wody oceanów świata zawierają duże ilości czystego złota (około miliarda ton). Nie ma znaczenia praktycznego, gdyż występuje w małych ilościach. Rozproszenie jest za duże. Nie ma sensu wydzielać z oceanów złota, gdyż uzyskamy śladowe jego ilości. Złoto zatem wydobywane jest tylko ze swoich złóż.

Metody wydobywania złota:

- szlamowanie;

- metoda odkrywkowa (wydobywanie pierwiastka ze złóż rodzimych, ewentualnie jego minerałów).

Tworzone związki:

1. Na +I oraz + III stopniu utlenienia.

2. Złoto, w przeciwieństwie do innych metali, nie wchodzi w reakcje z tlenem, z tego tez powodu nie jest w stanie tworzyć tlenków.

3. Przykładowe związki: związki z jonem Au3+ - AuCl3 oraz HAuCl4. AuCl3 jest otrzymywany w reakcji złota z gorącym chlorem.

Zastosowanie:

Złoto od dawna jest wykorzystywane w jubilerstwie oraz w międzynarodowym systemie monetarnym. Stosowane jest także w urządzeniach elektrycznych, stomatologii, mechanicy precyzyjnej. Stopy tego pierwiastka wykorzystywane są w procesie tworzenia sprzętu używanego w pracowniach laboratoryjnych oraz aparatury chemicznej. Purpura Kasjusza (złoto koloidalne) ma zastosowanie w procesie barwienia porcelany oraz szkła. Inne zastosowania złota to: branża medyczna oraz fotograficzna.

Srebro

Srebro odkryte zostało już w czasach starożytnych. Alchemicy nazywali ten pierwiastek Księżycem lub Dianą. Srebro to metal szlachetny (dla przypomnienia- pozostałe metale szlachetne to: pallad, iryd, złoto oraz platyna). Średnia ilość srebra w Ziemi wynosi tyle, że aby znaleźć 1kg srebra należy przekopać 20 tys. ton ziemi.

Właściwości:

- metal położony w grupie IB (11) układu okresowego pierwiastków;

 - kowalny oraz ciągliwy (łatwość formowania);

- zabarwiony na srebrzysty kolor, charakteryzujący się połyskiem, ulegający jednak matowieniu na powierzchni, w skutek powstającego tlenku;

- idealny przewodnik prądu oraz ciepła;

Otrzymywanie:

Główna metodą otrzymywania srebra, to przeróbka rud metali, takich jak: ruda cynku, miedzi oraz ołowiu. Srebro jest produktem ubocznym. Ruda o dużej zawartości srebra to Ag2S argentyn.

Są stosowane także metody elektrolityczne oraz chemiczne produktów w procesie rafinacji metali. Srebro jest otrzymywane jako produkt uboczny.

Zastosowanie:

Srebro ma szerokie zastosowanie w jubilerstwie. Biżuteria z czyściutkiego srebra jest bardzo droga dla większości osób, zaś sztućce oraz zbyt kruche i miękkie do codziennego użytku. Biorąc to pod uwagę stosujemy stopy srebra z innym metalem np. miedzią.

Związki srebra:

 - AgNO3 (azotan srebra), który jest wykorzystywany w przemyśle na dużą skalę. Jest wykorzystywany w produkcji substancji światłoczułych oraz w procesie otrzymywania soli srebra;

- AgBr (bromek srebra), który jest obecny w przyrodzie pod postacią bromargirytu. Wykorzystywany w fotografii (łączy roztwory soli srebra z bromkiem litowca);

- AgCl (chlorek srebra), który jest obecny w przyrodzie pod postacią kerargirytu. Wykorzystywany w fotografii (wytwarzanie emulsji fotograficznej);

- AgI (jodek srebra), który jest głównym składnikiem emulsji fotograficznych, tak jak większość halogenków srebra. Może spowodować opady atmosferyczne. Żółte cząsteczki jodku srebra ulegają rozpyleniu w deszczowych chmurach i wywołują deszcz.

- Ag(CNO)2 (piorunian srebra), który jest silną substancją wybuchową.

 Rtęć

Rtęć odkryta została już w czasach starożytnych. W Hiszpanii w kopalniach rtęci był eksploatowany ten pierwiastek przed naszą erą. W Cesarstwie Rzymskim rtęć była wykorzystywana do ługowania piasków w rzecze, aby wydobyć złoto oraz srebro. Rtęć jest w temperaturze pokojowej jest cieczą. Występuje 7 stabilnych izotopów rtęci oraz 26 izotopów promieniotwórczych. Rtęć jest obecna w przyrodzie pod postacią HgS (cynober), ale także w stanie rodzimym. Może być uzyskiwana w procesie wydzielania jej z cynobru w wyniku utlenianie rudy powietrzem oraz poprzez kondensację par powstającej rtęci. Innym sposobem otrzymywania rtęci jest reakcja HgS z żelazem lub tlenkiem wapnia.

Właściwości:

- wykazuje odporność na czynniki atmosferyczne;

- rozpuszcza metale tworząc w ten sposób amalgamaty;

- powoduje zatrucie u człowieka, jest zdolna gromadzić się w organizmie.

- wchodzi w reakcję tworząc związki organiczne.

Zastosowanie:

- medycyna;

- przemysł (papiernictwo, produkcja farb);

- produkcja monometrów, termometrów, barometrów, prostowników oraz lamp jarzeniowych;

- ekstrakcja złota.

- rolnictwo;

- stomatologia (amalgamaty dentystyczne).

Wodór

Wodór odkrył H. Cavendisha w 1766r. W środowisku naturalnym jest obecna w małych ilościach w stanie wolnym, w węglowodorach, wodorkach, wodzie, gazach, innych związkach chemicznych, ale także u zwierząt i roślin, minerałach. Pierwiastek ten reaguje z wodą w podwyższonej temperaturze, natomiast w temperaturze pokojowej reaguje z chlorem i fluorem tworząc (HCl oraz HF). Reaguje także z kilkoma metalami tworząc wodorki. Występuje anion H-. Wodór może reagować z azotem oraz siarką, tworząc odpowiednio NH3 i H2S, tylko w podwyższonej temperaturze. Nie wchodzi w reakcje z kwasami, parą wodną oraz alkaliami.

Dużą reaktywnością charakteryzuje się wodór atomowy. Jest zyskiwany w reakcji dysocjacji wodoru cząsteczkowego przy wysokiej temperaturze.

Występowanie:

- 10% masy organizmu ludzkiego.

- 73% masy Wszechświata;

- 70% masy Słońca;

- 0,87% wewnętrznej masy Ziemi;

Otrzymywanie:

Metoda techniczna: elektroliza wodnego roztworu NaCl, ewentualnie reakcja CO z parą wodną.

Zastosowanie:

- syntezy organiczne;

- technika jądrowa

- palniki tlenowo-wodorowe (spawanie oraz cięcia metali);

- napełnianie balonów meteorologicznych

Siarka

Siarka odkryta została już w czasach starożytnych.

W Polsce występuje około 747mln t siarki rodzimej, a zagospodarowanych jest 410mln t. 1813,5tys. t jest rocznie idzie na eksport. Światowa produkcja tego pierwiastka w 1994 roku wynosiła 49mln t. Największymi potentatami siarkowymi są: Stany Zjednoczone (19,1% światowej produkcji), Kanada (14,6% światowej produkcji), Chiny (10% światowej produkcji), Polska (6% światowej produkcji). Warto podkreślić, że w procesie produkcyjnym siarki rodzimej nasz kraj plasuje się na pierwszym miejscu (35,3% całkowitej światowej produkcji). Pozostałe kraje- Stany Zjednoczone (28,1% całkowitej światowej produkcji) oraz Meksyk (9,6% całkowitej światowej produkcji). Tereny pd-wsch. (dokładniej Tarnobrzeg) są najzasobniejsze w złoża siarki.

Występowanie

- Wszechświat (0,04% masy);

 - wewnętrzne warstwy Ziemi (0,04% masy);

- Słońce (0,04% masy);

- organizm ludzki (0,25% masy). Składnik metioniny oraz cysteiny, białek, witamin, peptydów, peptydów innych substancji organicznych.

Otrzymywanie:

Metoda techniczna: wytapianie złóż rodzimych gorącą parą wodną.

Metoda flotacyjna: odzysk z otrzymywania siarkowodoru lub z rud.

Zastosowanie:

- produkcja kwasu siarkowego;

- dezynfekcja;

- produkcja celulozy;

- produkcja substancji wybuchowych;

- wulkanizacja kauczuku;

- produkcja substancji barwnikowych;

- produkcja leków;

- wytwarzanie tworzyw sztucznych oraz pestycydów;