Budowa
Aminokwasy są substancjami organicznymi, pochodnymi węglowodorów składających się z dwóch grup funkcyjnych: grupy aminowej (-NH2) i grupy karboksylowej (-COOH). Mogą ponadto zawierać dodatkowe grupy np.: - OH, - NH2, - COOH i inne. Stanowią one kwasy karboksylowe alifatyczne albo aromatyczne, posiadające w cząsteczce poza grupą karboksylową -COOH, grupę aminową -NH2.
Charakterystyka ogólna
Aminokwasy są substancjami amfoterycznymi, a ich charakterystyczną cechą jest posiadanie punktu izojonowego (pI). W pH niższym od pI znajdują się jako kationy (-NH3+) i mają zdolność reagowania
z anionami, natomiast w pH wyższym od pI występują aniony (-COO-), które mogą reagować z kationami. W pI tworzą się jony obojnacze, a więc elektrycznie obojętne.
Podział aminokwasów z uwzględnieniem pI:
- obojętne (pI przy pH ok. 6,3),
- zasadowe (pI w zakresie zasadowym pH)
- kwaśne (pI w zakresie kwaśnym pH).
Aminokwasy pochodzenia naturalnego wykazują czynność optyczną, co związane jest z występowaniem węgla asymetrycznego (oprócz glicyny).
Związki te łączą się ze sobą za pomocą wiązań peptydowych tworząc białek, jedne z najważniejszych związków w każdym żywym organizmie. Niektóre z nich są prekursorami znaczących hormonów, np.
z tyrozyny jest syntetyzowana tyroksyna oraz adrenalina. Organizmy roślinne mają zdolność syntetyzowania wszystkich aminokwasów, natomiast zwierzęta jedynie niektórych (tzw. aminokwasy endogenne), inne (tzw. aminokwasy egzogenne) muszą być dostarczane w pożywieniu. Aminokwasów endogennych jest 13,
a egzogennych 21, wynika z tego, że 8 musi występować w pokarmie.
Aminokwasy egzogenne można podzielić na:
- aminokwasy aromatyczne (np. fenyloalanina, tryptofan)
- aminokwasy posiadające rozgałęzione łańcuchy (np. leucyna, izoleucyna, walina, treonina, metionina
- i lizyna)
- tyrozyna jest względnie egzogenna, co oznacza, że nie musi być dostarczana z pożywieniem pod warunkiem wystarczającej ilości fenyloalaniny
Podział z uwagi na naturę reakcji katabolicznych:
- cukrotwórcze (glikogenne), uczestniczące w metabolizmie cukrów
- ketogenne, mające wpływ na szlak metaboliczny przemiany tłuszczów
- aminokwasy, które biorą udział w szlakach metabolicznych związków zawierających jeden atom węgla (np. HCHO)
Aminokwasy naturalne, które występują w białkach (są wbudowane w translacji):
- glicyna,
- alanina,
- seryna,
- cysteina,
- walina,
- leucyna,
- izoleucyna,
- metionina,
- treonina,
- prolina,
- arginina,
- lizyna,
- tryptofan,
- histydyna,
- tyrozyna,
- fenyloalanina,
- glutamina,
- kwas glutaminowy,
- asparagina,
- kwas asparaginowy
Aminokwasy naturalne w białkach i powstające w wyniku modyfikacji potranslacyjnym:
- cystyna,
- hydroksylizyna,
- hydroksyprolina
Aminokwasy nie budujące białek (wolne), np.:
- ornityna,
- cytrulina,
- homoseryna
Naturalne aminokwasy stosuje się jako leki w przypadkach upośledzonej gospodarki białkowej,
powstającej na wskutek np. nieprawidłowego przyswajania białka albo utraty związanej z przewlekłymi chorobami, operacjami chirurgicznymi, marskością wątroby. Substancje te, szczególnie pochodzenia naturalnego są także wykorzystywane jako substraty w syntezie innych leków. Aminokwasami aromatycznymi, mającymi duże znaczenie są: kwas antranilowy o-H2NC6H4COOH używany w produkcji barwników i do wytwarzania indyga, a także kwas p-aminobenzoesowy (PAB) znajdujący się w drożdżach, stanowiący witaminę z grupy B
a stosowany badań mikrobiologicznych oraz biochemicznych.
Podział aminokwasów z uwagi na powinowactwo do wody:
- Aminokwasy hydrofobowe
- Alanina - z grupą boczną metylową
- Walina, leucyna oraz izoleucyna - posiadają trzy oraz czterowęglowe łańcuchy boczne, izoleucyna ma dwa centrów chiralności
- Prolina, której boczny łańcuch alifatyczny połączony jest także z grupą aminową
- Fenyloalanina - posiada pierścień fenylowy
- Tryptofan - łańcuchem bocznym jest pierścień indolowy z grupą metylową oraz z atomami wodoru
- i atomem azotu
- Metionina - zawiera atom siarki w grupie bocznej
Aminokwasy te, unikając wody, posiadają zdolność do kumulowania się, co ma zasadnicze znaczenie dla stabilności struktury białek w wodnym środowisku.
- Aminokwasy polarne, które nie mają ładunku:
- Glicyna - atom wodoru pełni rolę grupy bocznej, dlatego nie jest optycznie czynna wykazuje czynności
- Tyrozyna - pierścień aromatyczny z grupą hydroksylową to łańcuch boczny, wpływający na dużą aktywność chemiczną
- Cysteina - posiada grupę hydrosulfidową (SH) z atomem siarki, która ma duży na strukturę białek, ponieważ jej obecność pozwala na utworzenie mostków dwusiarczkowych
- Seryna oraz treonina - posiadają po dwie grupy hydroksylowe łańcuchu bocznym (alifatycznym), wpływające na zwiększenie reaktywności chemicznej, treonina charakteryzuje się obecnością dwóch centrów chiralności
- Asparagina oraz glutamina, stanowią amidowe pochodne kwasów asparaginowego oraz glutaminowego
- Aminokwasy hydrofilowe
- Aminokwasy polarne posiadające ładunek dodatni
- Lizyna oraz arginina w pH obojętnym posiadają ładunek dodatni
- Histydyna ma zdolność przechodzenia z ładunku dodatniego do obojętnego, co wykorzystywane jest w centrach aktywnych enzymów, zmiana ładunku powoduje tworzenie i rozpad wiązań
- Aminokwasy polarne posiadające ładunek ujemny
- kwas asparaginowy
- kwas glutaminowy
Specyfika poszczególnych aminokwasów:
- aminokwasy ogólne
- histydyna - konieczna w mięśniach, ponieważ uczestniczy w biosyntezie białka oraz hemoglobiny
- lizyna - wchodzi w skład chrząstki, niezbędna do syntezy białka, z witaminą C wytwarza L - kanitynę
- metionina - ma działanie ochronnie na wątrobę, umożliwia szybkie spalanie tkanki tłuszczowej, występuje w białku jaja oraz mleka
- fenyloalanina - konieczna do biosyntezy hormonów tyroksyny oraz adrenaliny, gdyż ulega przekształceniu do tyrozyny, stosowana w terapii depresji.
- treonina - główny komponent kolagenu, wchodzi w skład podporowym tkanki łącznej
- tryptofan - jest prekursorem serotoniny, uczestniczy w procesie wydzielania hormonu wzrostu
- arginina - wpływa na zwiększenie sekrecji insuliny oraz hormonu wzrostu
- tyrozyna - jest prekursorem adrenaliny (pobudza receptory autonomicznego układu nerwowego), dopaminy oraz noradrenaliny (biorą udział w przekazywaniu impulsów)
- cysteina - spełnia rolę w detoksykacji organizmu
- alanina - powoduje przyspieszenie metabolizmu mięśni dzięki zdolności przenoszenia resztek węglowych do wątroby, służące do biosyntezy glukozy
- kwas asparginowy - zmniejsza poziom amoniaku
- cystyna - konieczna do biosyntezy białek osocza, kreatyny, insuliny, glukagonu
- prolina - pełni rolę zbiornika energii dla niektórych mięśni
- seryna - niezbędna w prawidłowym funkcjonowaniu systemy nerwowego, polepsza przepływ impulsów
- ornityna - spore ilości stymulują sekrecję hormonu wzrostu, poprawiają pracę wątroby
- tauryna - powoduje wzrost masy mięśniowej, wpływa na obniżenie ciśnienia krwi, zwiększa tolerancję leków, poprawia funkcjonowanie centralnego układu nerwowego
- aminokwasy rozgałęzione
- izoleucyna, leucyna - występują w kukurydzy oraz mleku, stanowią materiał budulcowy,
- a także energetyczny dla mięśni, nie ulegają przemianie w wątrobie
- walina - ma podobne działanie leucyny, można spotkać ją w białku siemienia lnianego
Poniżej przedstawiono listę aminokwasów występujących w organizmie ludzkim:
Aminokwas
|
Funkcja w organizmie
|
Izoleucyna
|
|
Leucyna
|
|
Lizyna
|
|
Metionina
|
|
Fenyloalanina
|
|
Tryptofan
|
|
Treonina
|
|
Walina
|
|
Alanina
|
|
Aspargina
|
|
Kwas asparginowy
|
|
Cytrulina
|
|
Cysteina
|
|
Glutamina
|
|
Kwas glutaminowy
|
|
Glicyna
|
|
Histydyna
|
|
Prolina
|
|
Seryna
|
|
Tyrozyna
|
|
Karnityna
| |
GABAowskas gamma-aminomasłowy
|
|
Tauryna
|
|
Makrocząsteczki
W organizmie człowieka (zwierząt również) tworzone są polipeptydy o określonej ściśle sekwencji aminokwasów. Ta sekwencja jest zapisana w kodzie genetycznym.
Z uwagi na liczbę aminokwasów, można dokonać podziału na:
- oligopeptydy (utworzone z paru do parunastu aminokwasów), np. dipeptydy (dwa), tripeptydy (trzy) itd.
- polipeptydy (złozonych z parudziesięciu do około 100 aminokwasów)
- białka (złożone z łańcuchów polipeptydowych z nawet 1000 cząsteczkami aminokwasów)
Makrocząsteczki tworzą się poprzez reakcję grup aminowych aminokwasów z grupami karboksylowymi aminokwasów. Peptydy posiadają dwa charakterystyczne końce:
- N-terminalny, nazywany od wolnej grupy aminowej (+H3N-), zapisywany z lewej strony cząsteczki
- C-terminalny oznaczający grupę karboksylową ( -COO- ), zapisywany z prawej strony
Obie części cząsteczki mogą podlegać reakcjom.
Sekwencję aminokwasów zapisuje się, używając skrótów trzy-, albo jednoliterowych.