Jest to grupa ptaków kosmopolitycznych. Obejmuje dwa rzędy: drapieżne( Falconiformes) i sowy( Strigniformes). Wśród nich wyróżniamy około 296 gatunków żyjących w dzień i 178 gatunków nocnych. Wśród ostatnich są ptaki z rzędu sów. Podzielone na dwie rodziny: płomykówki i puszczykowate.
Są to ptaki, które wykształciły wiele przystosowań do zdobywania pokarmu. Ich ciało jest krępej budowy z wyjątkiem smukłych sokołów. Mają nocny zakrzywiony w hak dziób, silne nogi i ostre szpony. Dzięki temu sprawnie mogą chwytać swoje ofiary. Odżywiają się kręgowcami: innymi ptakami, małymi ssakami, gadami i płazami. Dodatkowo u niektórych w diecie występują owady i padlina.
Ptaki polujące w dzień świetnie latają i mają bardzo dobry wzrok pozwalający na wypatrzenie ofiary z dużej odległości. Widzą trójwymiarowo. Zaliczamy do nich: kondory, rybołowy, jastrzębiowate, sekretarze i sokołowate. Nocne gatunki drapieżnych mają świetnie wykształcony słuch, w ciemnościach łatwiej im namierzyć ofiarę.
W środowisku ptaki drapieżne spełniają bardzo ważną rolę. Są naturalnym regulatorem wielkości populacji swoich ofiar. Nie dopuszczają do zbytniego rozmnażania się tych zwierząt. Taką samą rolę spełniają również gatunki drapieżnych ssaków.
Jest to pewna strategia zachowań. Napastnik atakuje, ale ofiara potrafi się obronić. Bardzo często ofiary żyją w stadzie, potrafią się maskować(np. kryptyczne ubarwienie). Czasami po prostu bardzo szybko uciekają
Dzięki umiejętności obrony, nie każde polowanie kończy się sukcesem. Przykładowo na 213 przeprowadzonych ataków przez krogulca powiodło się tylko 23. Oznacza to, że sukces podjętych prób wynosił zaledwie ok. 11%. Jeszcze gorzej przedstawia się sukces sokoła wędrownego, który na 260 przeprowadzonych ataków 19 zakończył powodzeniem, stanowi to ok. 7.
Nie każdy arak ma na celu złapanie ofiary. Czasami są to tylko próby. Rodzaj "treningu".
Jeżeli chodzi o kondycję ofiar, to do nie dawna sądzono, że drapieżniki wybierają zwierzęta tylko chore, osłabione. Nie jest jednak rzeczą łatwą ocenić stan biologiczny potencjalnego "posiłku". Badania prowadzone w Szwecji pokazały wprawdzie, że niektóre zaatakowane zwierzęta były ranne czy upośledzone, ale nie można uogólniać. Często natomiast drapieżniki wybierały młode osobniki niedoświadczone w ucieczce i obronie.
Wszystkie gatunki ptaków drapieżnych objęte są ochroną.
Do nie dawna były to zwierzęta tępione przez myśliwych, którzy uważali, że przyczyniają się do wyginięcia niektórych gatunków. Badania wykazały, że drapieżne regulują liczebność populacji, ale nie likwidują jej zupełnie.
W Europie występuje 13 gatunków sów i 39 gatunków z rodziny drapieżne. Wśród nich są: puchacz, sowa uszata, płomykówka, raróg, raróg górski, sokół wędrowny, pustułka, kania czarna, sęp płowy, sęp uszaty, sęp kasztanowaty, orzeł bielik, bielik wschodni, orzełek południowy, myszołów, kurchannik, gadożer, rybołów, krogulec, jastrząb gołębiarz.
