1999 rok - rozszyfrowanie chromosomu z dwudziestej drugiej pary (przedostatniej). Zawierał on sześćset siedemdziesiąt dziewięć genów.

Chromosomy odznaczają się skomplikowaną budową, dlatego ich analiza przysparza wiele trudności. Geny na chromosomach są ułożone w sposób mozaikowy. DNA składa się z odcinków (sekwencji) kodujących białko (aminokwasy) i z odcinków niekodujących (przerywników). Zatem powstaje problem rozróżnienia tych kodujących od niekodujących.

583 tysiące nukleotydów- tyle nukleotydów zawiera najdłuższy gen człowieka.

1000 nukleotydów - tyle zawiera najkrótszy gen człowieka.

12 lutego 2001 roku - wtedy rozszyfrowano genom człowieka. Okazało się liczba genów człowieka jest mniejsza niż wcześniej sądzono.

24500 - 26383 - tyle pewnych genów występuje u człowieka. Rozbieżności między tymi szacunkami wynikają z faktu, że różne zespoły badaczy zajmowały się tymi wyliczeniami i każdy doszedł do innych wniosków.

5000 - 12500 - struktury, które po dokładnych badaniach mogą okazać się genami.

2,5 x - o tyle liczba genów człowieka jest większa od liczby genów muszki owocowej Drosophila melanogaster.

1,5% - tylko taki procent genów człowieka jest odpowiedzialny za kodowanie białek.

Chromosom dziewiętnasty - tu jest najwięcej genów kodujących białka, na długości jednego miliona nukleotydów są 23 geny kodujące. Równie dużo jest ich na chromosomie siedemnastym i dwudziestym drugim. Natomiast np. na chromosomie piątym na długości jednego miliona nukleotydów jest tylko 5 genów kodujących.

99, 99% - taki procent podobieństwa występuje między genami różnych ludzi. Można mówić, że wszyscy ludzie są niemal identyczni. Co ciekawe różnice między ludźmi danych ras (np. czarnej i żółtej), są mniejsze niż różnice w obrębie tej samej rasy.

Rozwój genetyki ma swoich zwolenników, jak i przeciwników. Poznanie DNA człowieka daje szansę leczenia chorób dotąd nieuleczalnych, lepszą profilaktykę, tworzenie skuteczniejszych lekarstw.

Genetyka stwarza szansę w rozwoju transplantologii - klonowanie tkanek i narządów (ale nie całych organizmów) zwiększyłoby szanse na przyjęcie przeszczepu przez biorcę. Genetyka mogłaby pomagać w posiadaniu dzieci przez pary niepłodne, pozwalałaby na posiadanie dzieci nieobciążonych genetycznie parom z chorobami genetycznymi. Terapia genowa jest nową metodą leczenia, polegająca na stymulacji syntezy odpowiednich białek, nowe geny są wprowadzane do chorych komórek.

Według niektórych opinii genetyka niesie ze sobą pokusę dokonywania swobodnych eksperymentów na genach, włącznie z chęcią klonowania człowieka. Jednak ryzyko zagrożeń jest wpisane w każdą dziedzinę nauki, wszystko zależy od podejście osób zajmujących się daną problematyką. Należy pamiętać, mimo że genetyka ciągle się rozwija, jest to jednak można powiedzieć etap wstępny.