Rozróżniamy dwa typy oddziaływań pomiędzy organizmami:
1. Nieantagonistyczne- dwie populacje mają na siebie pozytywny wpływ lub są dla siebie neutralne.
2. Antagonistyczne - populacja jednego gatunku ma negatywny wpływ na populację drugiego.
Oddziaływania antagonistyczne dzielimy na trzy podtypy:
b) konkurencja
To negatywne oddziaływanie dotyczy organizmów żyjących na tym samym obszarze i posiadających zbliżone wymagania życiowe. Konkurencja istotne znaczenie ma zwłaszcza w nowych środowiskach. Organizmy rywalizują ze sobą o pokarm, przestrzeń życiową, a rośliny także o światło. Przykładem tego oddziaływania może być wprowadzenie przez człowieka szczura wędrownego, który wyeliminował szczura śniadego.
a) drapieżnictwo
Oddziaływanie dodatnio-ujemne, gdzie populacja jednego organizmu (drapieżcy) działa na szkodę populacji drugiego gatunku (ofiary). Drapieżniki żywią się ofiarami i nie mogą one bez nich żyć. Wykształciły specjalne narządy (np. wąż) lub przystosowały niektóre zmysły i części ciała (rekin, pirania, nietoperz, niedźwiedź) aby skuteczniej polować. Ofiary z kolei rozwinęły różne systemy obrony, np. zachowanie odwracające uwagę lub zniechęcające przeciwnika (nieprzyjemny zapach wydzielany przez skunksa), maskujący wygląd (patyczak, liściec, kuropatwa), udawanie (muchówki wyglądają jak osy lub trzmiele) lub też szybka ucieczka. Drapieżniki najczęściej polują na osobniki chore, słabe lub stare. Istotne znaczenie dla człowieka mają organizmy, które żywią się szkodnikami: np. tęcznik liszkarz wyniszcza barczatkę choinówkę, a larwa złotooka eliminuje mszyce. Drapieżcami są też rośliny owadożerne takie jak dzbanecznik, rosiczka, czy pływacz zwyczajny.
c) pasożytnictwo
To zjawisko dodatnio-ujemne, w którym jeden organizm (pasożyt) odnosi jednostronne korzyści kosztem drugiego organizmu (gospodarza). Innymi słowami gospodarz jest żywicielem pasożyta. Możemy wyróżnić trzy rodzaje pasożytnictwa:
- wewnętrzne - pasożyt żyje wewnątrz ciała gospodarza, np. tasiemiec, glista ludzka, owsik, przywra.
- półpasożytnictwo - najmniej szkodliwe dla żywiciela, np. jemioła pobiera od gospodarza sole mineralne i wodę, przeprowadza jednak fotosyntezę samodzielnie. Innymi półpasożytami są rdza źdźbłowa, buławinka czerwona i huba.
- pasożytnictwo zewnętrzne - pasożyt żyje przytwierdzony na zewnątrz ciała gospodarza, np. pchła, wsza, samica komara, kleszcz
