Łuszczyca jest chorobą skóry. Objawia się występowaniem wykwitów skórnych, zaczerwienionych, które pokryte są łuskami o zabarwieniu srebrzystym. Łuski te zsypują się. Łuszczyca nie jest chorobą groźną, ale ze względu na miejsca występowania, i przede wszystkim na jej wygląd estetyczny i koloryt, jaki powoduje na skórze, przyczynia się do tego, że osoby na nią chorujące są zdeprymowane, czują się w towarzystwie zakłopotane i mają złe samopoczucie.

  • Miejsca występowania

Łuszczyca w pierwszym etapie pojawia się na skórze głowy, karku, ramionach, łokciach, kolanach, a także na rękach i stopach w obszarach przypaznokciowych. Jest to właściwa choroba łuszczycowa, ale wyróżnia się dwie jej odmiany:

  • łuszczyca złuszczająca - gdy choroba obejmuje całą skórę (na szczęście ten typ łuszczycy zdarza się bardzo rzadko),
  • łuszczyca krostkowa - która obejmuje przeważnie dłonie i podeszwy stóp, na których widoczne są zmiany w postaci pęcherzyków.
  • U kogo występuje?

Występuje zazwyczaj u osób w wieku średnim i młodzieńczym. Innego rozgraniczenia nie ma i może zachorować na nią prawie każdy. Nie jest chorobą szczególnie groźną, ale utrapieniem osób, które chorowały bądź chorują na łuszczyce, jest fakt, że po wyleczeniu choroba ta zazwyczaj powraca, najczęściej po upływie kilku miesięcy, ale zdarza się również, że po paru latach. Niestety jest to choroba, która występuje dość często. Choruje na nią 2% całej populacji ludzkiej.

  • Powikłania

Groźniejszych powikłań związanych z łuszczycą na razie nie stwierdzono. Czasami dochodzi do łuszczycowego zapalenia stawów, w wyniku, czego ulegają one zniekształceniu.

  • Jak powstaje?

Skóra człowieka zdrowego cały czas ulega odnowieniu. Martwe komórki skóry ulegają niewidocznemu złuszczaniu, a ich miejsce zastępują komórki nowe, wytwarzane przez skórę właściwą. Różnica jest taka, że u osób chorych na łuszczycę nowo powstały naskórek, nieporównanie szybciej niż u osób z normalną skórą, ulega zrogowaceniu.

  • Przyczyny

Niestety, jeszcze nie odkryto czynników powodujących wystąpienie tej choroby. Dowiedziono tylko, że jej nawrót może być spowodowany poprzez zbyt długie przebywanie na słońcu, stres, leki oraz w pewnym stopniu przez uwarunkowanie genetyczne.

  • Diagnoza

Początkowo łuszczycę określa się na podstawie specyficznego, opisanego wyżej wyglądu skóry. Dodatkowo powinno przeprowadzić się biopsję. Badanie radiologiczne oraz laboratoryjne badanie krwi wykonuje się, jeżeli istnieje podejrzenie, co do łuszczycowego zapalenia stawów.

  • Leczenie

W przypadkach łagodnych, gdy chorobą tą nie są zajęte zbyt duże obszary skóry stosuje się leki działające miejscowo, jak maści (np. kortykosteroidowe) i leki przyjmowanie doustnie (pochodne witaminy D, kalcypatriol itp.). Również stosuje się tzw. samoleczenie, czyli stosowanie białej wazeliny lub roślinnych tłuszczów, którymi smaruje się zmienioną chorobową skórę. Jeżeli choroba jest w bardziej zaawansowanym stadium stosuje się przeważnie fotochemioterapię. Sposób ten polega na podaniu choremu leku: psoralenu, a następnie poddaniu go działaniu nadfioletowych promieni. Czasami zaleca się stosowanie środków farmakologicznych o działaniu przeciwnowotworowym.

Ponadto zaleca się stosowanie środków nawilżających jak kremy. Po zasmarowaniu i zaklejeniu chorych miejsc wieczorem, następnego dnia można je poddać działaniu promieni słonecznych, (ale należy uważać, by nie przesadzić, bo oddziaływanie promieni słonecznych jest uważane jako czynnik przyczyniający się do nawrotów choroby, ale jednocześnie promieniowanie nadfoioletowe typu A, będące również składowym promieniowania słonecznego wykorzystywane jest do leczenia tej choroby). Można stosować również szampony z pogazowej słomy, bądź olej mineralny zmieszany z kwasem salicylowym (10% - owym). Jednakże przed podjęciem takich działań koniecznie należy skonsultować się z lekarzem.

Alternatywne sposoby leczenia:

  • stosowanie ziół:
  • smarowanie chorych miejsc mieszaninę sporządzoną z oliwy i lawendy, lub olejku żywokostowego i olejku bergamotowego,
  • dodawanie do kąpieli olejku krwawnikowego,
  • zażywanie nalewki sporządzonej z lepczycy, saparyli i z łopianu,
  • medytowanie: jak wspomniano przyczyny łuszczycy nie są znane, ale jednym z czynników powodujących jej nawroty są negatywne odczucia emocjonalne, czyli między innemu przeżywanie stresu. Aby uchronić się przed kolejnym pojawieniem się choroby osoba powinna być spokojna i unikać stresów, w czym może pomocna być medytacja,
  • Dobieranie spożywanych pokarmów: w leczeniu podaje się środki będące pochodnymi witaminy D, a więc powinno się spożywać pokarmy, które są w nią bogate. Nie stwierdzono, co prawda, że określone rodzaje pokarmu działają pobudzająco lub hamująco na tą chorobę. Ale organizm ludzki jest skomplikowanym mechanizmem i w różnych sytuacjach, na różne czynniki różnie reaguje. Można, zatem dobierać diety tak, aby stwierdzić, czy jakiś określony rodzaj pokarmu powoduje zmniejszenie, bądź zwiększenie zmian na skórze.