Wątroba to największych gruczoł w naszym organizmie - u dorosłych osób jej waga wynosi około 1,4 kg. Jest ona na tyle duża, że prawdopodobnie nie wykorzystujemy jej w pełni. Wątroba położona jest w strefie prawego nadbrzusza, pod przeponą i jest przystosowana do pełnienia różnorodnych funkcji. Jedną z nich jest unieszkodliwianie toksyn, które organizm wchłonie do krwi z przewodu pokarmowego. Gdy substancji trujących dostanie się do wątroby wyjątkowo dużo może ona ulec uszkodzeniu. Jednak dopiero w przypadku, gdy ¾ jej objętości ulegną zniszczeniu występuje zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia człowieka. Komórki wątroby mają też zdolność do regeneracji. Jeśli nagromadzenie trucizn nie było zbyt duże komórki te mogą powrócić do pierwotnego stanu po unieszkodliwieniu i usunięciu trujących substancji.
Krew doprowadzana do wątroby jest odtlenowana i przepływa ze śledziony, jelit i żołądka. Żyła, która ją doprowadza zwana jest żyłą wrotną wątrobową. Przez żyłę tą przepływają wszystkie pobrane z pokarmu składniki. Substancje te przenikają przez naczynia włosowate wprost do wnętrza komórek wątroby. Do wątroby tętnicą wątrobową dostarczana jest także krew natlenowana. Te dwa naczynia odpowiedzialne są za dostarczanie do komórek wątroby potrzebnych jej do sprawnego funkcjonowania składników.
Kolejną ważną funkcją wątroby jest przetwarzanie czerwonych krwinek, które uległy zużyciu. Przeciętna długość życia krwinki czerwonej (erytrocytu) wynosi ~100 dni. Wyeksploatowane krwinki rozkładane są przez wyspecjalizowane komórki wątroby. Te części erytrocytów, które mogą być ponownie wykorzystane, zostają zachowane, zaś pozostałe są wydalane. Oprócz erytrocytów wątroba przetwarza także sole żółciowe. Sole te po odegraniu roli w trawieniu są wraz z krwią transportowane żyłą wrotną wątrobową z jelita do wątroby, gdzie przerabiane są ponownie w żółć.
W wątrobie następuje także przetwarzanie składników odżywczych w substancje potrzebne organizmowi do przeprowadzania skomplikowanych procesów życiowych. Skuteczne spełnianie tej funkcji wymaga od wątroby magazynowania różnych enzymów, które są katalizatorami w przemianach chemicznych. Za sprawą wątroby pozyskiwane z pożywienia w postaci cukrów prostych węglowodany mogą zostać przekształcone w glukozę, która stanowi najważniejsze źródło energii dla organizmu. W chwili pojawienia się zwiększonego zapotrzebowania na energię wątroba wydziela do krwi pewną ilość glukozy. Pozostała część glukozy, która w danej chwili nie jest potrzebna, jest dalej przekształcana w cząsteczkę zwaną glikogenem, ponieważ tylko w tej postaci może zostać zmagazynowana. Miejscem magazynowania glikogenu jest nie tylko wątroba, ale też niektóre komórki mięśniowe. W przypadku braku wolnego miejsca magazynowania wytworzonego glikogenu pozostała glukoza przetwarzana jest na cząsteczki tłuszczu. Tłuszcz może być w organizmie magazynowany w wielu miejscach, w tym bezpośrednio pod skórą. Zarówno glikogen, jak i tłuszcz mogą zostać przetworzone w glukozę, gdy w organizmie wystąpi duże zapotrzebowanie na energię.
Wątroba, obok glikogenu, który jest główną substancją w niej magazynowaną, przechowuje także zapasy witamin A, B12 i D oraz żelaza. Substancje te są niezwykle ważne dla zdrowia człowieka i w miarę potrzeb organizmu uwalniane przez wątrobę do krwi.
Inną ważną funkcją wątroby jest magazynowanie i bezpieczne dla zdrowia przechowywanie tych substancji toksycznych, które mogą okazać się szkodliwe dla zdrowia, a których organizm nie potrafi zneutralizować. Do takich substancji należą środki chemiczne stosowane w uprawach owoców i warzyw dla ich ochrony przed owadami. Jednak nie wszystkie substancje szkodliwe są zatrzymywane w wątrobie. Niektóre z nich (nikotyna, alkohol czy strychnina) są niszczone przez ten narząd. Ze względu na wspomnianą już na początku ograniczoną pojemność wątroby przyjmowanie jednej z tych substancji, np. alkoholu, przez dłuższy czas powoduje bliznowacenie narządu. Normalne komórki wątroby zostają wtedy zastępowane włóknistymi komórkami tkanki łącznej. Proces ten, zwany marskością wątroby, prowadzi do utraty funkcji przez część lub, w skrajnych przypadkach, przez cały narząd. Zaawansowana i nie leczona marskość wątroby może prowadzić do zgonu osoby chorej.
