- Drugi - trzeci miesiąc życia
Dziecko leżąc na brzuchu potrafi już unieść głowę. Potrafi leżeć z ugiętymi nóżkami. Widać wyraźną reakcję na obecność innych ludzi - wykonuje różne ruchy, wodzi wzrokiem w poszukiwaniu źródeł dźwięków, odwraca głowę w poszukiwaniu wołającej osoby. Ogląda pokazywane mu zabawki (przedmioty) i własne ręce.
- Czwarty miesiąc
Dziecko zaczyna gaworzyć i śmiać się. Wykazuje zainteresowanie zabawkami a włożone do ręki bierze do buzi.
- Piąty miesiąc
Leżąc na brzuchu prostuje nogi i próbuje się podnosić na dłoniach. Bawi się różnymi przedmiotami śmiejąc się przy tym i gaworząc.
4. Szósty miesiąc
Potrafi już samo odwrócić się na brzuch. Siedzi jeśli jest podtrzymywane lub podparte. Może już chwytać własne palce u nóg i bawić się nimi. Próbuje nawiązywać kontakt ze zbliżając się do niego osobą gaworząc (nawiązuje kontakty społeczne). Poznaje osoby. Próba odebraniu mu zabawki wywołuje sprzeciw. Widok jedzenia wywołuje reakcję w postaci otwierania buzi.
- Siódmy miesiąc
Dziecko gaworzy i naśladuje różne sylaby. Z pomocą osoby dorosłej potrafi już siedzieć, a podtrzymywane mocno opiera się o podłoże stopami i podskakuje.
- Ósmy miesiąc
Potrafi samo siedzieć przez dłuższą chwilę (kilka minut), trzymane za ręce stoi. Łatwo zmienia nastrój przechodząc od śmiechu do płaczu. Próbuje przyciągnąć do siebie uwagę chwytając osoby np. za ubranie.
- Dziewiąty miesiąc
Potrafi samo siedzieć i wstawać chwytając się czegoś (np. pręty łóżeczka). Mocno chwyta zabawki, rzuca nimi i patrzy jak spadają. Gaworzy i naśladuje odgłosy. Potrafi samo jeść np. biszkopta trzymając w rączce.
- Dziesiąty miesiąc
Potrafi raczkować i naśladuje gesty innych osób. Jeśli trzyma mu się kubek samo pije z niego.
- Jedenasty miesiąc
Dziecko potrafi już samo stać i chodzić trzymane za rękę. Wymawia krótkie sylaby. Korzysta z nocnika.
- Dwunasty miesiąc
Wymawia parę słów ze zrozumieniem. Zaczyna samo chodzić.
- Faza po niemowlęca
Pierwszy - drugi rok
Dziecko samo chodzi, biega, uczy się wchodzenia po schodach. Wszystkie te czynności korzystnie wpływają na jego układ mięśniowy i oddechowy. Normuje się waga. Następuje dalsze kostnienie. Ćwiczy ruchy rąk, ustawia klocki. Uczy się ok. 300 nowych wyrazów. Początkowo skraca je i wymawia na swój sposób. Buduje proste zdania. Przeważa myślenie obrazowo - ruchowe nad pojęciowo - myślowym. Koncentracja jest jeszcze słaba i łatwo odwrócić jego uwagę. Mimowolnie zapamiętuje rzeczy dla niego zrozumiałe. Pamięć ma charakter trwały.
Drugi - trzeci rok
Nadal rozwijają się kości i mięśnie. Rośnie obwód klatki piersiowej (jest większy niż obwód głowy). Wyrastają wszystkie mleczne zęby. Samo je posiłki. Próbuje naśladować dorosłe osoby. Uczy się poruszania (orientacji) w przestrzeni. Dobrze biega i pokonuje przeszkody. Jest zainteresowane światem. Uczy się nowych czynności przez ich ciągłe powtarzanie. Uwaga jest mało podzielna. Uczy się wykonywania coraz dłuższych czynności. Pod koniec trzeciego roku potrafi już używać ok. tysiąca słów. Jako pierwsze wymawia czasowniki i rzeczowniki, później dochodzą przymiotniki, a przysłówki i przyimki na końcu.
Czwarty - siódmy rok
Wiek przedszkolny. Wzrasta waga o 2-3 kilogramy. Dziecko rośnie o 5-6 centymetrów. Staje się bardziej smukłe. Ciągle rozwijają się mięśnie i układ kostny. Zna podstawowe zasady higieny i kultury. Samo wie kiedy jest głodne. Rozpoznaje różne smaki. Mniej śpi. Uczy się samodzielności, chce samo decydować o niektórych sprawach. W tym czasie ważny jest kontakt rodzic - dziecko przez czytanie i rozmawianie.
Mowa
Do końca piętnastego miesiąca naśladuje proste dźwięki przypominające rytm, melodię, czy też mowę rodziców. Wymawia proste słowa składające się z jednej - dwóch sylab. Między pierwszym a drugim rokiem życia naśladowanie zmniejsza się. Dziecko ok. osiemnastomiesięczne używa do dziesięciu sylab, następnie zasób ten rośnie do dwudziestu (są jednak wymawiane po swojemu przez dziecko). Z długiego wyrazu wymawia głównie akcentowane sylaby. Pod koniec drugiego roku życia potrafi już artykułować swoje potrzeby. Buduje proste zdania używając ok. trzystu słów.
Im rozwój dziecka jest szybszy i prawidłowy, tym łatwiejsze są jego kontakty z otoczeniem. Z kolei kontakt z otoczeniem umożliwia jego dalszy rozwój psychotropowy.