Układ nerwowy to układ który odpowiedzialny jest za odbiór i przetwarzanie bodźców pochodzących ze środowiska zewnętrznego. Ponadto układ nerwowy kontroluje i zarządza pracą wszystkich narządów. Składa się on z receptorów, dróg bodźców nerwowych i ośrodka decyzyjnego (mózg). W przypadku tzw. łuku odruchowego ominięty ośrodek decyzyjny i bodziec przechodzi bezpośrednio od receptora do efektora.

Receptorem nazywamy zakończenie nerwowe, wyspecjalizowaną komórkę lub narząd składający się z wielu komórek, który odpowiada za odbieranie bodźców.

Receptory można podzielić ze względu na rodzaj bodźca na jaki reagują:

- Fotoreceptory - odbiór bodźców świetlnych

- Termoreceptory - odbiór zimna i ciepła w skórze.

- Mechanoreceptory - odbiór nacisku (zmysł dotyku), bodźce mechaniczne.

- Baroreceptory - reagują na różnice w ciśnieniu krwi.

- Chemoreceptory - obierają bodźce chemiczne.

Receptory można też podzielić uwzględniając źródło bodźca:

- Eksteroreceptory - odbiór bodźców ze środowiska zewnętrznego.

- Teloreceptory - odbiór bodźców, których źródło znajduje się w pewnej odległości od ciała (np. słuch, wzrok).

- Kontaktoreceptory - odbiór bodźców, których źródło znajdujące się blisko receptora (np. nacisk, ból, smak).

- Interoreceptory - odbiór bodźców z wnętrza organizmu.

- Prioporeceptory - odbiór bodźców z narządu ruchu (np. z wiązadeł, ścięgien i mięśni) co jest niezbędne do poruszania się i utrzymywania równowagi.

- Wisceroreceptory - odbiór bodźców z narządów wewnętrznych.

Oko posiada aparat ochronny: powieki, rzęsy, brwi i gruczoł łzowy; aparat ruchomy składający się z mięśni oraz aparat optyczny. Łzy przemywają oko zapewniając jego wilgotność, odżywiając rogówkę oraz działając bakteriobójczo dzięki obecności w nich lizozymu.

Gałka oczna zbudowana jest z trzech warstw. Twardówka (warstwa zewnętrzna) wchodzi w skład bezbarwnej rogówki. Naczyniówka (warstwa środkowa) to błona tworząca barwną tęczówkę, posiadająca w środku otwór (źrenicę) przez który przechodzi światło wpadające do wnętrza oka. Ostatnia, wewnętrzna warstwa to siatkówka zawierająca czopki i pręciki: komórki receptorowe, odpowiadające za widzenie.

Aparat optyczny oka budują ciecz wodnista, soczewka i ciało szkliste. Przestrzeń pomiędzy rogówką a soczewką wypełnia ciecz wodnista, z kolei ciało szkliste to bezbarwny żel pomiędzy soczewką, a siatkówką.

Siatkówka zbudowana jest z fotoreceptorów: czopków i pręcików. Czopki umiejscowione są w tzw. plamce żółtej, znajdującej się na osi optycznej oka. Jest ich około 6,5 mln i odpowiedzialne są za widzenie barwne. Są wrażliwe na duże natężenie światła. Pręciki z kolei umożliwiają widzenie czarno-białe i znajdują się na obrzeżach siatkówki. Reagują już z niskim natężeniem światła. Na siatkówce tworzony jest pomniejszony i odwrócony obraz rzeczywistych przedmiotów. Plamka ślepa to miejsce na siatkówce, z którego wychodzi nerw wzrokowy. Nazwane jest tak ponieważ nie zawiera żadnych fotoreceptorów - ani czopków, ani pręcików.