Budowa poszczególnych elementów.
Do męskich narządów rozrodczych zaliczamy najądrza, jądra, nasieniowody, męskie gruczoły rozrodcze- prostata, pęcherzyki nasienne, gruczoły cewkowo -opuszkowe ( Cowpera), oraz cewkę moczową, mosznę i prącie.
Jądra- narządy te znajdują się w mosznie, dzięki temu mają one niższą temperaturę, niż gdyby znajdowały się we wnętrzu ciała. Niska temperatura jest konieczna do przebiegu spermatogenezy.
Buduje je tkanka łączna, bardzo dobrze ukrwiona. Pomiędzy naczyniami leżą kręte kanaliki nasienne. W ścianie kanalika znajdują się komórki podporowe, a w nich znajdują się spermatogonia. Komórki te przechodzą spermatogenezę i stają się plemnikami. Stąd są one poprzez kanaliki doprowadzane do najądrzy. W kanalikach, w łącznej tkance leżą komórki Leydiga. Komórki te odpowiedzialne są za produkcję męskich hormonów płciowych ( testosteronu). Dzięki tym hormonom możliwe jest rozwijanie się pierwszorzędowych i drugorzędowych cech płciowych.
Długi i silnie skręcony kanalik, w którym gromadzą się plemniki nosi nazwę najądrza.
Nasieniowody- maja one postać długich rurek, dzięki którym plemniki przechodzą do światła cewki moczowej.
Sperma ( nasienie) na zewnątrz wyprowadzana jest przez cewkę moczową. W czasie przechodzenia plemników przez cewkę i nasieniowody dochodzi do mieszania się ich z wydzieliną gruczołów męskich i powstaje białawy płyn, nazywany także spermą.
W skład spermy wchodzi woda, plemniki, związki odżywcze dla męskich gamet ( fruktoza) oraz odpowiednie bufory, które powodują neutralizację kwaśnego środowiska dróg rodnych kobiety.
Męskim narządem kopulacyjnym jest prącie. Znajdują się tu liczne zatoki ( ciała jamiste), które w momencie podniecenia seksualnego wypełniają się krwią i przyczyniają się do erekcji.
