1. Pochodzenie choroby AIDS.

Po raz pierwszy przypadek tej choroby rozpoznano na początku lat osiemdziesiątych na Haiti. Według badań archiwalnych przeprowadzonych na mieszkańcach Afryki w latach 50, 60 i 70 zakażenia wirusem HIV1 miały już wówczas miejsce.

Analizowanie historii choroby także potwierdza, iż wirus musiał przeniknąć do Stanów Zjednoczonych i Europy w latach siedemdziesiątych lub także i wcześniej. Doniesienia o podobnej chorobie, na którą zmarł norweski marynarz pochodzą nawet z lat pięćdziesiątych.

Zachowana po nim surowica krwi zawierała przeciwciała wirusa HIV.

Fakt pojawienia się licznych przypadków tej choroby, które ujawniły się w latach osiemdziesiątych są bardzo złożone. Należy pamiętać, że czas od zakażenia do pełnego rozwoju choroby trwa minimum kilka lat.

Znaczne rozprzestrzenienie się wirusa HIV było także wynikiem wtargnięcia wirusa do grupy homoseksualistów w krajach zachodnich oraz w USA.

Obecnie sądzi się, ze populacja ludzka przejęła wirusa od zwierząt. Winowajcą jest prawdopodobnie wirus pochodzący od żyjących na obszarze Afryki małp. U pewnego gatunku małpy zielonej występuje bardzo podobny wirus ( SIV), stanowiący odpowiednik ludzkiego wirusa HIV 1. Nazwa wirusa HIV pochodzi od jego angielskiego skrótu, oznaczającego ludzki wirus upośledzenia odporności ( Human Immunodeficeincy Virus).

Sądzi się , że wirus HIV 1, dostał się do ludzkiej populacji poprzez populacje małp, prawdopodobnie w latach pięćdziesiątych albo nawet wcześniej. Przemawia za tym fakt, iż rdzenna ludność afrykańska nie posiada odporności na zakażenie wirusem HIV1.

Nie można jednak dokładnie ocenić czasu pojawienia się wirusa u ludzi. Według niektórych badaczy transmisja ( przenoszenie) wirusa od małp na ludzi mogło nastąpić znacznie wcześniej, gdyż 120 lat temu lub nawet

wcześniej. Przez cały ten czas, który upłynął do pierwszego przypadku pojawienia się AIDS, wirus mógł ewoluować w zamkniętych populacjach. Na skutek zmian spowodowanych przez europejską cywilizację i utworzeniem państw kolonialnych doszło do przekształcenia lokalnych społeczności. Spowodowało to prawdopodobnie wyjście wirusa HIV na otwarty świat.

Wirus HIV2 występuje najczęściej wśród prostytutek. Może to świadczyć o zakażeniu nim na drodze kontaktu seksualnego. Teza ta może zostać poparta licznymi pracami naukowymi, które dotyczą dróg przechodzenia wirusa.

2. Budowa i biologia wirusa HIV.

Wirus HIV czyli wirus upośledzenia odporności miał w czasie swojego występowania kilka różnych nazw:

- LAV ( lymphadenopathy associated virus),

- HTLV III ( human T-cell lympotropic virus),

- ARV ( AIDS related virus) i in.

Pomimo, iż nazwy te nie są już używane to bardzo dobrze określają cechy wirusa, który jest przyczyną choroby AIDS.

Podstawą wirusa HIV jest kwas rybonukleinowy. Wirus HIV należy do lentiwirusów. Jest to ta sama rodzina co wirusy pochodzące od naczelnych i kopytnych. Są to wirusy nieonkogenne, które wywołują efekt cytoplazmatyczny.

Wirus SIV budzi duże zainteresowanie, ponieważ zakażone nim makaki, znajdujące się w niewoli, są bardzo dobrym modelem do badania retrowirusów, czyli również wirusa HIV.

Chorobę AIDS wywołują dwa rodzaje wirusów:

- HIV1

-HIV 2.

Wirus HIV 2 jest nieco mniej patogenny od wirusa HIV 1. oba rodzaje wirusów są różnymi odgałęzieniami retrowirusów, co oznacza, że mogły mieć one w czasie ewolucji jednego przodka. Podobieństwo tych wirusów wynosi około 50 %.

3. W jaki sposób dochodzi do zakażenia wirusem HIV?

Proces zakażenia jest wieloetapowy i składa się z kilku następujących faz. Wynikają one z efektów interakcji pomiędzy cząsteczką wirusa a komórką atakowaną przez wirusa.

W czasie tego procesu dochodzi kolejno do:

- przyłączenia wirusa do powierzchni komórkowej,

- połączenia wirusa ze strukturą błony komórkowej,

- przejścia wirusa na obszar cytoplazmy,

- zamiany wirusowego kwasu rybonukleinowego na kwas dezoksyrybonukleinowy,

- wejścia tego kwasu do jądra komórki,

- replikacji cząsteczek kwasu nukleinowego i białek wirusa.

Zakażenie wirusem HIV wywołuje wszystkie formy procesu infekcyjnego, które znamy w patologii zakaźnych chorób. Należą do nich: zakażenia bezobjawowe, przewlekłe chorobowe zespoły, zespoły ostre chorobowe i in.

Wirus HIV atakuje komórki organizmu odpowiedzialne za walkę z wnikającymi do organizmu patogenami, takimi jak bakterie, grzyby czy wirusy. Niszczenie tych komórek sprawia, że organizm zaczyna cierpieć z powodu błahych dla zdrowego człowieka zakażeń.

Objawem zarażenia się wirusem HIV może być mięsak Kaposiego, występujący u prawie 20% chorujących na AIDS. Bardzo częste są również specyficzne zapalenia płuc, choroby nowotworowe, owrzodzenia, kandydozy, opryszczka i wiele innych.

Główna droga rozprzestrzeniania się wirusa to kontakty płciowe. Wirus HIV znajduje się bowiem w bardzo dużym stężeniu w nasieniu oraz wydzielinie pochwy. W czasie stosunku dochodzi także do niezauważalnych otarć i uszkodzeń błon śluzowych, przez które wirus może wniknąć do krwiobiegu.

Zakażenie następuje także w czasie kontaktu z krwią chorego. Wirus HIV najszybciej rozprzestrzenia się wśród narkomanów, którzy używają wspólnych igieł lub strzykawek. Wcześniej spotykano także zakażenia wywołane na skutek transfuzji krwi czy przeszczepu narządów. Problem ten jednak obecnie nie istnieje ze względu na badanie krwi przed oddaniem przez krwiodawców.