1.Pierwsze odnotowane przypadki AIDS rozpoznane zostały w 1981 roku, na Haiti. Archiwalne badania surowic mieszkance kontynentu afrykańskiego (lata 50, 60 i 70- te) dowodzą, że retrowirus HIV - 1 ,istniał już tym odległym czasie. Analiza historii zachorowań również potwierdza, iż wirus przeniknął na kontynent Stanów Zjednoczonych i Europy w 70. latach , a być może i wcześniej. Znane są doniesienia o zgonie norweskiego marynarza na chorobę przypominającą AIDS końcem lat 50. W surowicy krwi, zachowanej po tej osobie odkryto przeciwciała na HIV. Złożone są przyczyny, dla których ta epidemia przejawiła się w licznych przypadkach jawnych klinicznie początkiem lat 80- tych. Trzeba pamiętać, iż od zakażenia HIV do rozwoju choroby AIDS upływa kilka lat. Duże znaczenie w szybkim rozprzestrzenianiu się tej choroby miało, bez wątpienia wtargnięcie retrowirusa do środowisk homoseksualistów w krajach zachodnich oraz USA.

Uważa się obecnie, iż wirus HIV dostał się do populacji ludzkiej od zwierząt. dotyczy to zwłaszcza małp człekokształtnych zasiedlających tereny Afryki, ponieważ występujący u tych gatunków wirus (z pośród gatunków zwierzęcych) jest najbardziej zbliżony do ludzkiego wirusa HIV( z ang. human immunodeficiency virus), który wywołuje chorobę -AIDS.

Najwięcej dowodów, które popierają te tezę dotyczy wirusa typu HIV - 2. Jednaj coraz więcej nowych argumentów przemawia za podobnym pochodzeniem wirusa HIV - 1.

Istnieje duże prawdopodobieństwo, że retrowirus HIV - 1 albo bardzo podobny do niego wirus, dostał się z małpiej populacji do ludzkiej populacji około połowy 50. lat naszego stulecia albo wcześniej. Argumentem, który przemawia za tym, iż nie stało się to przed tymczasem, jest występowanie braku odporności u rdzennej afrykańskiej ludności na zakażenie się wirusem HIV - 1.

Dokładne oszacowanie, kiedy to pojawił się retrowirus HIV u ludzi, jest jednak niemożliwa. Niektórzy badacze przenoszą transmisję HIV z człekokształtnych małp do ludzkich skupisk na czas 100 do 120 lat, nawet do kilku wieków. W myśl zwolenników tej teorii, poprzez cały ten okres, wirus ewaluował do obecnej postaci albo też jego występowanie ograniczone było do ściśle zamkniętych populacji.

Zmiany, będące następstwem cywilizacji europejskiej, przyniesione do Afryki przez kolonialne państwa, przekształciły gruntownie lokalne struktury. To też mogło się przyczynić do wydostania się retrowirusa HIV w świat.

Zakażenie się wirusem HIV - 2 jest częste szczególnie wśród prostytutek. Jest to dowodem na to, iż jest to zakażenie na seksualnej drodze. Poparciem dla tej teorii stanowią liczne badania i prace naukowe, dotyczące dróg przenoszenia się wirusa.

2. Jaka jest biologia oraz budowa wirusa HIV?

Ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV) w przeszłości znany był pod licznymi, innymi określeniami, które dziś przechodzą już do historii. Były to:

  • LAV - lymphadenopathy associated virus
  • HTLV-III - human T-cell lymphotropic virus
  • ARV - AIDS- related virus

Nazwy te, pomimo, że nie są już używane, to dobrze oddają niektóre cechy wirusa HIV, mianowicie, ze ten retrowirus wywołuje AIDS, że jest spokrewniony do pewnego rodzaju białych krwinek i może być przyczyna powiększenia chłonnych węzłów.

HIV to wirus, którego fundament stanowi RNA. Wirus ten należy do dużej rodziny lentiwirusów. Należą tutaj także wyizolowane wirusy od zwierząt kopytnych oraz naczelnych. Mianuje się je używając określenia nieonkogenne, czyli wywołujące cytoplazmatyczny efekt. Są to przede wszystkim wirusy:

  1. visa;
  2. zapalenia stawów oraz mózgu kóz;
  3. zakaźnej niedokrwistości u koni;
  4. małpi wirus upośledzenia odporności (SIV).

Wirus SIV powinien wzbudzać szczególne zainteresowanie, ponieważ zainfekowane nim makaki trzymane w niewoli, mogą służyć jako model badań nad retrowirusami, w tym także wirusa HIV.

Znane są obecnie dwa typy wirusa HIV powodujące AIDS:

  • HIV - 1
  • HIV - 2

HIV - 2 to typ mniej patogenny od HIV - 1. Wirusy HIV - 1 oraz HIV - 2 razem należą do retrowirusów, więc może to oznaczać, że posiadały wspólnego przodka w długim procesie ewolucji. Posiadają podobne struktury aż w 40 do 50%.

3. Jak komórki mogą być zarażone wirusem HIV?

Zarażenie się HIV t to wieloetapowy proces złożony z następujących kolejno po sobie etapów. Są one wynikiem interakcji pomiędzy wrażliwą na zakażenie komórką i cząstką wirusa.

Proces zakażenia wygląda następująco:

  1. przyłączenie się cząstki wirusowej do komórkowej powierzchni;
  2. połączenie wirusa z komórkową błoną;
  3. wirus przechodzi do cytoplazmy;
  4. zamiana RNA wirusowego na DNA;
  5. wejście DNA do komórkowego jądra;
  6. replikacja.

4. Zakażenia wirusem HIV:

Zakażenie wirusem HIV powoduje każdą postać infekcyjnego procesu znaną w patologii zakaźnych chorób. Składają się tutaj:

  1. zakażenia bezobjawowe;
  2. ostre zespoły chorobowe;
  3. przewlekłe zespoły chorobowe.

Lokalizacja wirusa w wielu układach ustrojowych ma wpływ na przebieg choroby, która się śmiercią. Różnorodność możliwości przebiegu tej choroby są wyraźnie widoczne, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę takie biologiczne cechy jak płeć, wiek oraz rozwojowy okres. Dlatego też występują różnice w historii zakażenia u kobiet i mężczyzn, niemowląt, czy dzieci oraz dorosłych osób. Zaznaczają się również liczne różnice w aspekcie takich uwarunkowań, jak narkomania, czy homoseksualizm.

Jednym z wielu objawów zarażenia wirusem HIV jest tzw. mięsak Kaposiego, występujący u około 20% osób chorych na AIDS (w tym homoseksualiści stanowią 30%). Wśród niezakażonych HIV osób schorzenie to pojawia się zwykle po pięćdziesiątym roku życia, zajmując kończyny dolne oraz górne, w większości przypadków ma względnie przebieg łagodny, natomiast u ludzi z wirusem HIV wiek średni, kiedy ludzie zapadają na mięsaka wynosi tylko 38 lat, dodatkowo zajęty może zostać każdy narząd, a przebieg jest szybki a rokowania są złe. Częstymi objawami infekcji HIV są także: zapalenie płuc, łuszczasty rak skóry oraz odbytu, rak płuc, czerniak złośliwy, nabłoniak rdzeniowy.

Mimo, że ciągle trwają liczne badania nad wirusem HIV, jeszcze nie jest znane lekarstwo przeciw tej groźnej chorobie, cały czas się rozprzestrzeniającej. Na AIDS umierają tysiące ludzi całego świata (przykładowo w 1985 roku liczba ofiar choroby-AIDS w Stanach Zjednoczonych wynosiła aż 8002, zaś w Europie 792 osób, w porównaniu z dzisiejszymi danymi jest to niewielka cząstka całości chorych. Co roku na profilaktykę AIDS przeznacza się wielkie sumy pieniędzy.