Pierwiastki występujące w żywym organizmie można podzielić na :

- makroelementy

- mikroelementy.

Makroelementy (z gr. makros = duży i z łac. elementum = substancja pierwotna), ich udział w budowie suchej masy nie jest mniejszy niż 1%. Należą do nich C (18%), H (10,5%), O (65-75%), N (3%) oraz P, K, Ca, Mg, S, Na, Cl. Makroelementy są pierwiastkami potrzebnymi do dobrego funkcjonowania organizmu. Brak makroelementów powoduje zachwianie całego organizmu.

Węgiel C

Jest to jeden z głównych makroelementów. Wchodzi on w skład wszystkich związków organicznych. Do naszego organizmu dostaje się jako produkt przyswojony ze związkami organicznymi. W naszym ciele podlega wielu przemianom. Węgiel zawarty jest w dwutlenku węgla, który wydalamy z organizmu. Z powietrza dwutlenek węgla jest przyswajany przez rośliny i poddawany procesowi fotosyntezy. W wyniki fotosyntezy powstają cukry, które zawierają węgiel.

H- jest także składnikiem wszystkich związków organicznych. Bierze udział w procesach oksydoredukcyjnych.

Tlen - także składnik związków organicznych Podobnie jak wodór bierze udział w procesach oksydoredukcyjnych i oddychaniu tlenowym.

Azot nazwa pochodzi z języka łacińskiego nitrogenium, gdzie oznacza "tworzący saletrę". Azot buduje białka. Białka zaś budują żywe organizmy. Azot wykazuje znacznie biologiczne. Azot buduje także kwasy nukleinowe.

Nośniki energii takie jak ATP i ADP, oraz barwniki także zawierają azot. Przykładem takiego barwnika jest hemoglobina.

Siarka - buduje ona także białka. Bierze udział w wydzielaniu poprzez wątrobę żółci. Dieta, która zawiera białko, również zawiera, pierwiastek siarkę. Nie jest znana ilość zapotrzebowania siarki. Siarka bierze główną rolę w tworzeniu kreatyny. Czyli białka, które stanowi główny element budujący włos. Siarka wiąże się z aminokwasami, głównie są to metionina, cystyna, cysterna. Wszystko to wpływa na ich rolę w organizmie. Siarka bardzo często jest pod postacią soli mineralnych. Inne role siarki to :

- udział w przemianie materii

- łączy się z witaminami z grupy B

- wpływa na alkę z zakażeniami bakteryjnymi.

Potas- dzięki potasowi, który współdziała z sodem, ciśnienie osmotyczne komórek jest utrzymywane na stałym poziomie. Podobnie jest w przypadku ciśnienia w płynach ustrojowych. Potas znajduje się prawie we wszystkich produktach, które spożywamy. Zaliczamy do nich;

- rośliny strączkowe

- warzywa

- owoce

- orzechy

- sole mineralne.

Hipoglikemia jest to spadek cukru we krwi. Z tym procesem związana jest również utrata potasu. Potas może być utracony również wraz z biegunkami oraz głodem. Dzienna dawka potasu jaka powinna być dostarczona organizmowi to około 1600 mg. Czasami niektóre choroby wymagają określonego poziomu potasu w organizmie. Do nich zaliczamy:

- choroby serca

- choroby nerek.

Sód- Jest to pierwiastek, którego rola powiązana jest silnie z prawidłowym działaniem komórek. Sód spełnia następujące funkcje w komórce:

- odpowiada za równowagę pomiędzy ciśnieniem panującym wewnątrz i na zewnątrz komórki,

- bierze główna rolę w przemianach energetycznych komórek

- pełni funkcje w gospodarce wodnej organizmu

- odpowiada za czucie pragnienia

- wpływa na wydalanie moczu

- jego rola wiąże się silnie z rolą potasu

- wpływa na prawidłowe funkcjonowanie mięsni oraz nerwów

- chroni przed przegrzaniem

- stanowi ochronę przed udarem słonecznym.

W wyniku spadku określonej ilości potasu w organizmie mogą pojawić się problemy z trawieniem węglowodanów oraz neuralgia.

Fosfor - w ciągu dnia musimy dostarczać organizmowi około 800 mg fosforu. Fosfor jest składnikiem wszystkich komórek w organizmie. Fosfor, w szczególności jego działanie uzależnione jest od wapnia oraz witaminy D. Fosfor tworzy fosforany oraz sole mineralne, które są głównym składnikiem kości ssaków. Fosfor jest elementem budującym błony komórkowe, a także związki wysokoenergetyczne (adenozynofosforanów - ADP i ATP). Inne funkcje fosforu to :

- udział w odnowie komórek

- udział w procesach wzrostowych

- udział w metabolizmie tłuszczów i skrobi

- fosfor wpływa na dobry stan dziąseł i zębów.

Zbyt mała ilość fosforu w organizmie przyczynia się do powstania krzywicy oraz ropowicy.

Wapń - pojawia się on w postaci soli mineralnych. Buduje kości ssaków. Może tworzyć węglan wapnia (kreda) czy fosforan wapnia. Do głównych funkcji wapnia można zaliczyć;

- wchodzi w skład czynników budujących szkielet

- zwiększa wytrzymałość kości wraz z fosforem

- jest czynnikiem biorącym udział w procesie krzepnięcia krwi

- przewodzi impulsy nerwowe.

Brak wapnia powoduje krzywice, lub jego zbyt duża ilość jest przyczyną zwapnienia.

Procesy, które wymagają obecności wapnia to:

- laktacja

- czas wzrostu.

Magnez - zbyt duży ubytek w ilości magnezu prowadzi do zachwiania w funkcjonowaniu układu nerwowego. Magnez tworzy sole mineralne. Sole magnezu budują kości ssaków. Magnez tworzy również tlenek magnezu lub inne sole mineralne. Funkcje magnezu

- składnik kości

- odpowiada za wytrzymałość kości

- odpowiada za prawidłowe działanie układu nerwowego

- jest składnikiem wielu reakcji enzymatycznych

- bierze udział w przemianach energii.

Mikroelementy, są to pierwiastki:

- żelazo, mangan, miedź, molibden, biorą udział w procesach oksydoredukcyjnych.

Mangan, główne jego role to :

- funkcja we wzroście kości oraz chrząstek

- zapobiega zmęczeniu

- reguluje prace mięśni

- zwalcza osteoporozę

- wpływa na lepszą pamięć

- zmniejsza pobudliwość.

Miedź bierze udział w procesie wprowadzenia żelaza do hemoglobiny. Gdy przyjmiemy miedź szybko ona pojawia się we krwi. Wpływa ona na kolor skóry oraz włosów.

Żelazo- Główne jego funkcje to:

- udział we wzroście

- wpływa na powiększenie odporności organizmu

- zapobiega osłabieniu i złemu samopoczuciu

- zmniejsza niedokrwistość

- wpływa na barwę skóry

- bierze udział w wytwarzaniu hemoglobiny

- składnik krwinek czerwonych

- składnik mioglobiny oraz enzymów.

Tylko 8 procent z ogólnej ilości spożywanego żelaza jest wchłaniane i przekazywane do krwi. W organizmie człowieka ważącego około 70 kg żelazo występuje w ilości około 4 g. Dzienne zapotrzebowanie w diecie osób dorosłych oraz matek karmiących wynosi 10 do 15 mg.

- fluor - Główne jego funkcje to :

- utrzymanie dobrego stanu zębów

- wpływa na kości

- tworzy fluorek sodu oraz fluorek wapnia

- wpływa na prawidłowy stan zębów.

- jod - jego funkcja wiąże się z spalaniem tłuszczów, oraz bierze udział w procesach wzrostowych. Dodatnio wpływa na umysł. Dzięki jodowi skóra paznokci, włosów i zębów jest w dobrym stanie.

- cynk- jest składnikiem wszystkich narządów. Bierze udział w tworzeniu kolagenu oraz keratyny. Dzięki niemu odbywa się proces gojenia oraz regeneracji. Cynk pełni także funkcje jako koenzym w wielu enzymach. Dzięki niemu odbywa się transport witaminy A. Poprawa wygląd skóry oraz włosów.

- bor- u roślin powoduje zahamowanie podziałów komórkowych, wpływa na prawidłowy wzrost łagiewki pyłkowej.