Postępujące zanieczyszczenie powietrza, zarówno pyłowe jak i gazowe, w coraz większym stopniu negatywnie oddziałuje na zdrowie człowieka. Ich działanie jest zazwyczaj przewlekłe, nie od razu wywołuje objawy chorobowe. W wyniku dłuższego działania toksyn z atmosfery ludzie chorują jednak na wiele bardzo poważnych chorób, często o charakterze chronicznym, np.: astmę. Zanieczyszczone powietrze zaburza także funkcjonowanie całych ekosystemów. Niszczące działanie toksyn zawartych w atmosferze powoduje pośrednio ogromne straty ekonomiczne. Zaburzenia te na skalę globalną stały się poważnym problemem. Zmienianie przez zanieczyszczenia ekosystemów wodnych i roślinnych jest bardzo niekorzystnym zjawiskiem, przede wszystkim dlatego, że następują wówczas zaburzenie podstawowych procesów wymiany gazów pomiędzy atmosferą, biosferą i hydrosferą .

Zły stan atmosfery, która jest zanieczyszczona substancjami pyłowymi i gazowymi, szczególnie niszczy roślinność skażonego terenu. Następuje spadek wydajności w rolnictwie. Plony z osłabionych roślin są o wiele mniejsze niż przy czystym powietrzu. Zanieczyszczenia atmosferyczne powodują zakwaszenie gleby a to również bardzo źle odbija się na stanie rosnących na niej roślin. Kwaśne gleby, efekt kwaśnych deszczy, w których zawarte są kwasy siarkowe, powodują straty w gospodarce leśnej. Drzewa na terenach opadów kwaśnych deszczy obumierają.

Zanieczyszczenia atmosfery powodują liczne straty ekonomiczne. Koszty związane z przeciwdziałaniem zanieczyszczeniom, z walką z efektami działania zanieczyszczeń na środowisko oraz na zdrowie człowieka ponoszone są przez całe społeczeństwo. Ocena tych kosztów jest bardzo trudna. Istnieją tak zwane koszty ukryte, poniesione w czasie przeciwdziałaniu niekorzystnym zjawiskom, które są wywołane przez skażenia atmosfery pośrednio, które nie zawsze są wiązane z tymi zanieczyszczeniami. Trudna jest identyfikacja wszystkich szkód wywołanych przez zanieczyszczenia. Nie zawsze można określić ich zasięg czy oszacować ich rozmiary.

Straty ponoszone przez gospodarkę z powodu zanieczyszczenia dzieli się na:

  • straty związane z wydatkami na ochronę powietrza atmosferycznego,
  • wydatki ponoszone na poprawę pogarszającego się stanu zdrowia społeczeństw,
  • straty surowców, których część dostaje się do atmosfery w postaci lotnej,
  • koszta walki z niszczeniem narzędzi, materiałów i wyrobów gotowych (np.: wzmożona korozja) oraz z niszczeniem budynków i zabytków kultury.

Na ilość i rozkład zanieczyszczeń atmosferycznych ogromny wpływ mają panujące tam warunki meteorologiczne. Największy wpływ na zanieczyszczenia ma ruch powietrza. Ruch powietrza który wpływa na tempo rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń powietrza oraz na ewentualne lokalne obniżenie jego poziomu. Ruchy powietrza mogą spowodować sytuację, w której najmniej skażone zostaną tereny będące w bezpośrednim sąsiedztwie źródła zanieczyszczenia a najwięcej szkód dana szkodliwa substancja wywoła na terenach oddalonych od źródła emisji.

Na terenie emisji szkodliwych substancji może dojść do zjawiska stagnacji powietrza, nadmiernego nagromadzenia się zanieczyszczeń oraz do inwersji temperatury. Inwersja to inaczej odwrócenie. Jeżeli źródło zanieczyszczenia, np.: komin, ulokowane jest niżej niż warstwa imwersyjna powietrza, zanieczyszczenia nie mogą przedostawać się ku górze. Dochodzi do ich kumulacji w najbliższym otoczeniu źródła emisji, w dolnej warstwie powietrza. W ten sposób powstaje nad miastami, zwłaszcza w górskich kotlinach, bardzo niebezpieczny smog.

W trakcie trwania inwersji para wodna może osiągnąć temperaturę niższą od punktu kondensacji. Woda się skrapla, powstają mgły. Przedłuża to czas trwania inwersji, ponieważ przez gęstą warstwę zawieszonych cząsteczek mgły i substancji zanieczyszczających atmosferę nie przenika światła co utrudnia ogrzanie dolnych części atmosfery. Ze smogiem jest bardzo trudno walczyć. Ta wisząca nad miastami smuga zanieczyszczeń bardzo niekorzystnie wpływa na zdrowie ludzi.

Skażenie powietrza jest wyjątkowo trudnym do opanowania zjawiskiem na terenie dużych miast. Przemysł i środki transportu emitują tam bardzo duże ilości związków toksycznych. Próby walki z zanieczyszczaniem atmosfery dobrze ilustruje przykład miasta Meksyk. W roku 1997 na jego terenie 3 miliony samochodów spalało codziennie 17,3 mln litrów benzyny i 5 mln litrów oleju. Stanowiło to 75% wszystkich zanieczyszczeń powietrza, jakie były emitowane w tym mieście. Bardzo często w Meksyku przekraczane są dozwolone stężenia ozonu, wiele zanieczyszczeń jest na tak wysokim poziomie, że przekraczane są nawet stany alarmowe. Jednak w przeciągu ostatnich lat nastąpiło duże poprawienie sytuacji w Meksyku. Wprowadzono procedury, zgodnie z którymi władze miasta mają prawo ograniczyć używanie samochodów w mieście. Wprowadzono wiele obostrzeń co do dopuszczalnych ilości substancji wprowadzanych do atmosfery przez zakłady przemysłowe.

Zanieczyszczenie atmosfery prowadzi do zjawisk fatalnych w skutkach nawet w skali globalnej. Prowadzi do powstawania kwaśnych deszczy, dziury ozonowej oraz do poszerzania się dziury ozonowej. Ludzkość musi liczyć się z tymi skutkami swojej bezmyślności. Konieczne jest podjęcie wszelkich możliwych kroków w celu eliminacji zanieczyszczeń powietrza.