prezydent II RP, chemik. Pochodził z ziemiańskiej rodziny. Ukończył gimnazjum w Warszawie, a następnie Politechnikę w Rydze. W czasie studiów działał w polskiej tajnej organizacji socjalistycznej i angażował się w pracę niepodległościową. By uniknąć aresztowania w 1892 r. wyjechał do Londynu, gdzie studiował i pracował w fabryce. Tutaj też zetknął się z Piłsudskim. 5 lat później wyjechał do Fryburga w Szwajcarii, gdzie został asystentem katedry fizyki na tamtejszym uniwersytecie. Dokonał wtedy wielu odkryć z dziedziny elektrochemii i elektrofizyki i jako uznany specjalista uruchomił 1903 r. w Vevey pierwszą wytwórnię azotu. W 1912 r. przyjechał do Lwowa, gdzie został profesorem katedry elektrochemii i elektrofizyki Politechniki Lwowskiej. W czasie I wojny światowej był związany z piłsudczykowską POW. Cały czas pracował też na politechnice i zajmował się rafinacją ropy naftowej. W niepodległej Polsce współtworzył przemysł chemiczny - był współzałożycielem Chemicznego Instytutu Badawczego. W 1925 r. został rektorem Politechniki Lwowskiej, ale szybko przeniósł się na Politechnikę Warszawską. W 1926 r. z rekomendacji Piłsudskiego został wybrany na prezydenta II RP i funkcję tę pełnił do 30 IX 1939 r., kiedy to zrzekł się tej godności na korzyść Władysława Raczkiewicza. Po klęsce wrześniowej został internowany w Rumunii, ale dzięki zabiegom dyplomatycznym przedostał się do Szwajcarii i mieszkał tam aż do śmierci. Zdążył jeszcze spisać swoje pamiętniki.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
