działacze na rzecz ludu rosyjskiego w II poł. XIX w. W latach 60. XIX w. w Rosji na czoło opozycji wysunęła się tzw. inteligencja demokratyczna, rekrutująca się w znacznej mierze spośród studentów. Z czasem wysunęli oni hasło demokracji włościańskiej. Twierdzili, że lud rosyjski powinien w wyniku rewolucji odebrać ziemię obszarnikom i przejąć rządy. W 1876 r. założyli oni organizację Ziemia i Wolność, której członkowie wyjeżdżali na prowincję, gdzie usiłowali przekonać chłopów do zorganizowania rewolucji (z niewielkim skutkiem). Przeciwko narodnikom władze zaczęły stosować ostre represje, lecz zaogniło to tylko sytuację. W odpowiedzi na działania policji narodnicy rozpoczęli akcje terrorystyczne wymierzone przeciw policji, urzędnikom państwowym, a nawet dokonali kilku zamachów na cara Aleksandra II. Z czasem narodnicy przekształcili się w tzw. eserowców. Czołowymi teoretykami narodnictwa - obok twórców jego ideologii, Hercena i Czernyszewskiego - byli m.in. Piotr Ławrow, Michaił Bakunin, Piotr Tkaczow.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
