komunista, I sekretarz PZPR, działacz państwowy PRL. Jeszcze w dzieciństwie zamieszkał we Francji (lata 1923-34), gdzie z czasem podjął pracę jako górnik w kopalni węgla kamiennego. Został jednak stamtąd wyrzucony oraz wydalony do Polski, gdyż brał udział w strajku okupacyjnym. W 1937 r. wyemigrował do Belgii, gdzie również był górnikiem. Po II wojnie światowej zaczął organizować Związek Patriotów Polskich w Belgii; był także przewodniczącym tamtejszej Rady Narodowej Polaków. W 1948 r. zdecydował się powrócić do Polski, gdzie szybko rozpoczął współpracę z komunistycznymi władzami. Rok po powrocie od kraju został sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach - funkcję tę sprawował do 1954 r., kiedy został członkiem KC PZPR. Kierował tam przez 2 lata Wydziałem Przemysłu Ciężkiego. Był też członkiem delegacji rządowej wysłanej do Poznania w czasie tzw. wypadków czerwcowych w 1956 r. Po przejęciu władzy przez Gomułkę Gierek wszedł w skład Biura Politycznego partii, którego członkiem był do 1980 r. Jednocześnie w latach 1957-70 pełnił funkcję I sekretarza KW PZPR w Katowicach. W 1970 r., kiedy po masakrze robotników na Wybrzeżu odsunięto Gomułkę od władzy, stanowisko I sekretarza KC PZPR przekazano Gierkowi. Potrafił on uspokoić nastroje społeczne, obiecując podwyżkę wynagrodzeń oraz lepsze zaopatrzenie w sklepach. Uzyskując zgodę ZSRR na zaciągnięcie pożyczek na Zachodzie oraz na zakup zachodnich licencji technologicznych przyczynił się do rozpoczęcia gigantycznych inwestycji przemysłowych w Polsce. Były one jednak nieprzemyślane, a wiele z nich nie zostało zrealizowanych do końca. Duże sumy pieniędzy zostały zmarnowane - np. na budowę partyjnych ośrodków wczasowych. Olbrzymie zadłużenie stało się już w II połowie lat 70. poważnym problemem, który w konsekwencji doprowadził do katastrofy gospodarczej kraju (wg ostatnich szacunków długi te będą spłacane do ok. 2030 r.). Choć doprowadził do polepszenia stosunków Polski z RFN i innymi krajami zachodnimi oraz podpisał porozumienia helsińskie, to jednocześnie jego polityka wewnętrzna niewiele różniła się od polityki jego poprzedników - do konstytucji PRL wprowadzono wtedy (1976 r.) m.in. zapis o przewodniej roli PZPR i "nierozerwalnych więziach przyjaźni z ZSRR". W czerwcu 1976 r. brutalnie stłumione zostały protesty robotników w Radomiu i Ursusie. Na fali protestów i strajków robotniczych w 1980 r. Gierek został odsunięty od władzy, a w roku następnym także usunięty z PZPR.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
