Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

-utwór musi być ustalony (uzewnętrzniony)

-ten, kto tworzy ma być przekonany, że tworzy coś nowego

 

Utwory: samoistne i niesamoistne

samoistne - utwory, do których nie przejęto twórczych elementów pochodzących z dzieł innego autora, zaliczają się tu tzw. dzieła inspirowane

niesamoistne - utwory, do których przyjęto elementy twórcze, zawierają elementy twórcze autora: przejmują elementy cudzego utworu (np. tłumaczenie)

 

Pola eksploatacji:

-utrwalanie (nagrywanie)

- zwielokratnianie (nagranie i kopiowanie)

- rozpowszechnianie z użyciem nośnika materialnego (program z płyty CD)

- rozpowszechnianie bez użycia nośnika materialnego (zbywanie nośnika i użyczanie/najmowanie go)

 

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia, nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne.

 

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

 

Co może być utworem?

- kalendarze

- kolejowe rozkłady jazdy

- katalogi

- książki kucharskie

- projekty dokumentacji technicznej

- kompozycje kwiatów

- nagrobki

- meble

- ekspertyzy ekonomiczne

- wypracowania szkolne

- rysunki dziecka

 

Odmową nie jest objęty styl, rekonstrukcje, widowiska sportowe, pojedyncze słowa, dźwięki, wyodrębnione kolory. Przyjmuje się, że indywidualność wyraża się w zestawieniu np. dźwięków. Krótkie teksty mogą być utworem ze względu na dobór środków poetyckich, poetyckość języka, zwięzłość lub dobitność.

 

Autorskie prawa osobiste nigdy nie wygasają.