Wyznania - gatunek utworu
Wyznania świętego Augustyna to jedno z największych i najważniejszych dzieł literackich w dorobku twórczym świętego Augustyna. Wyznania to trzynaście ksiąg, które mają na celu wychwalenie Boga. Syn Patrycjusza i Moniki w Wyznaniach otwiera się na temat swojego życia prywatnego, duchowego, społecznego.
Wielu szanowanych i cenionych badaczy literatury Wyznania świętego Augustyna uznaje za pierwowzór dzieła posiadającego wątki, cechy i charakter autobiograficzny. Autobiografia zawiera wybrane i najważniejsze wydarzenia z życia, które niewątpliwie ukształtowały autora. Nie jest to precyzyjny opis z dokładnymi datami i opisami.
Wątki autobiograficzne w Wyznaniach mają na celu ukazać wydarzenia i wnętrze świętego Augustyna. Wyznania mają charakter autobiograficzny. Autobiografia to podsumowanie własnego życia. To postawa, dzięki której przeżyte doświadczenia życiowe, stanowią inspirację i zostają wykorzystane w twórczości danego autora. Na podstawie doświadczeń życiowych autor pragnie przekazać myśl, przesłanie, inspiracje swoim odbiorcom.
Święty Augustyn w Wyznaniach duży nacisk kładzie na przedstawienie własnych przeżyć duchowych czy też egzystencjalnych. Narracja autobiograficzna w Wyznaniach jest dominująca i niewątpliwie wysuwa się na pierwszy plan. Sam tytuł dzieła "Confessiones" - w przekładzie z języka łacińskiego to "wyznajemy". Tytuł należy interpretować jako wyznanie w jedynego i wszechogarniającego Boga, wyznanie wiary w Boga, miłości i szacunek.
Dowodzenie, że wyłącznie życie w wierze w Boga, stanowi najważniejszy cel człowieka. Jest to także wyznanie wiary, jak i wyznanie grzechów człowieka. Człowiek jako istota ludzka, w przeciwieństwie bo Boga, jest grzeszny i błądzi w życiu. Dlatego, by móc wyzbyć się swojego brzemienia, jakim jest popełnianie grzechów, powinien oddać swoje życie w ręce Boga. Głównym i najważniejszym przesłaniem największego dzieła świętego Augustyna było wyrażenie miłości do Boga.
Wyznania można potraktować także jako swoistą spowiedź biskupa. Spowiada się z błędów młodości, wzlotów i upadków życiowych, miłości, chwil zwątpienia i radości, relacji rodzinnych. W końcu była to spowiedź z całego życia świętego Augustyna. Wyznania to zbiór wspomnień, doświadczeń biskupa. Wywody miały niewątpliwie potwierdzić, stawianą tezę, że Bóg nigdy nie odrzuci grzesznika. Jako najwyższy, pierwowzór ojca, Bóg przyjmie grzeszników jak ojciec własne dzieci. Dzieci, które popełniają błędy, niemniej są to błędy, dzięki, którym uczą sie i doświadczają życia. Podsumowując Wyznania to dzieło autobiograficzne świętego Augustyna.
