Streszczenie sonetów
Jest to modlitwa do Matki Bożej, w której poeta prosi o wstawiennictwo i opiekę. Wyraża swoją pokorę i uznaje własną grzeszność, błagając Maryję o pomoc w osiągnięciu zbawienia.
W sonetach renesansowych dominowała tematyka miłosna, natomiast Sęp Szarzyński odrzuca do pewnego stopnia ten model i nadaje tej formie głęboko religijny charakter. Zamiast ziemskiego obiektu westchnień, poeta zwraca się ku Maryi, co świadczy o jego pobożności i heroicznej postawie.
Sonet ukazuje również charakterystyczny dla poety dualizm – człowiek, choć świadomy swoich grzechów, pragnie dążyć do zbawienia. Obraz Maryi jako pośredniczki między człowiekiem a Bogiem podkreśla barokową ideę religijnej hierarchii oraz konieczność modlitewnego wsparcia.