Nasza szkapa - streszczenie krótkie
„Nasza szkapa” to nowela Marii Konopnickiej opowiadająca o losach ubogiej warszawskiej rodziny, której sytuacja finansowa pogarsza się z dnia na dzień. Narratorem jest Wicek, który wraz z braćmi, Felkiem i Piotrusiem, obserwuje dramatyczne zmiany w ich domu i pogarszający los swojej rodziny.
Rodzina Mostowiaków zmaga się z biedą. Ojciec, Filip, jest furmanem, ale traci pracę, co skutkuje brakiem pieniędzy na jedzenie i lekarstwa. Matka, Anulka, jest ciężko chora i nie stać ich na leczenie. W desperacji ojciec zaczyna wyprzedawać dobytek: łóżko, kołdrę, rondel, moździerz, żelazko, szafę – przedmioty, które dla dzieci były symbolami rodzinnego ciepła.
Najbardziej bolesnym momentem jest decyzja o sprzedaży ukochanej szkapy – starego, wychudzonego konia, który był częścią rodziny i źródłem radości dla chłopców. Wicek i Felek nie potrafią się z tym pogodzić, bo szkapa była nie tylko towarzyszem zabaw, ale też symbolem stabilności w trudnych czasach.
Nowela ukazuje kontrasty: dziecięcą radość i beztroskę w obliczu wszechogarniającej nędzy. Mimo tragicznej sytuacji chłopcy znajdują chwile śmiechu i zabawy, ale bieda i choroba matki coraz bardziej ich przytłaczają. Ojciec, choć surowy, poświęca wszystko, by utrzymać rodzinę.
„Nasza szkapa” to wzruszająca historia biednej rodziny, w którym dziecięca perspektywa dodaje historii głębi emocjonalnej, ukazując trudne realia życia ubogich mieszkańców Warszawy pod koniec XIX wieku.
