Dom numer pięć - charakterystyka bohaterów
Piotrek – 12-letni chłopiec, który od urodzenia stopniowo traci wzrok. Jest najgorszy z WF-u i uważany za słabszego. Nauczyciele dają mu fory, poza Gliwiuszem, który motywuje go do działania. Kiedy Eryk zabiera mu okulary, Piotrek nie poddaje się i ucieka. Podczas zaskakującej zamiany ról odkrywa, jak to jest być silniejszym od innych i to wykorzystywać. Mimo wszystko jest uczciwy i lojalny. Szczerze chce pomóc Kapitanowi w dostarczeniu meldunku. Jego miłość do Magdy jest ponadczasowa. Niezwykłe doświadczenie w domu numer 5 uczy go odwagi, empatii i samoakceptacji. Zyskuje świadomość, że nie warto odpowiadać przemocą na przemoc. Piotrek symbolizuje dziecko słabsze, prześladowane, które odnajduje swoją wartość i siłę wewnętrzną.
Eryk — szkolny prześladowca Piotrka, jest jego całkowitym przeciwieństwem. Silny, pewny siebie i arogancki, traktuje innych z góry. To on drwi z Piotrka, zabiera mu okulary, a jego agresja prowadzi ich obu do tajemniczego Domu numer 5. Tam los się odwraca: Eryk traci wzrok i nagle staje się bezbronny. Doświadczenie słabości zmusza go do spojrzenia na świat z innej perspektywy. Dzięki tej próbie zaczyna rozumieć, jak bolesne jest bycie słabszym i uczy się empatii.
Pan Gliwiusz — to nauczyciel wychowania fizycznego, który jako jeden z nielicznych dorosłych dostrzega w Piotrku potencjał. Nie traktuje go z pobłażaniem ani nie rezygnuje z niego w imię współczucia. Zamiast tego motywuje go, mówiąc, że „stać go na więcej”. Jego postawa pokazuje, jak ważna w życiu dziecka jest obecność nauczyciela wierzącego w jego możliwości. Gliwiusz jest nauczycielem z powołaniem.
Rodzice Piotrka — pełnią w powieści rolę ciepłego, wspierającego tła. Kochają syna, martwią się o niego i jego problemy, starają się chronić go przed światem, który często bywa dla niego okrutny. To oni tworzą mu bezpieczną przestrzeń, w której może znaleźć spokój i poczucie akceptacji. Chociaż nie odgrywają centralnej roli w fabule, ich obecność podkreśla, jak ważne dla dziecka jest poczucie rodzinnego oparcia i pewność, że jest się kochanym pomimo trudności.
Magda — to dziewczynka, którą Piotrek i Eryk spotykają podczas przygód w alternatywnej rzeczywistości. Jest serdeczna, odważna i gotowa nieść pomoc. Jej obecność dodaje całej opowieści odcienia przyjaźni i zaufania, którego tak bardzo brakuje Piotrkowi w codziennym życiu. Dzięki Magdzie bohaterowie mają okazję doświadczyć życzliwości i przekonać się, że świat nie składa się wyłącznie z rywalizacji i krzywdy. Magda jest także obiektem westchnień Piotra.
Alicja — babcia Magdy, jest uosobieniem spokoju, doświadczenia i mądrości starszego pokolenia. To postać, która wnosi w fabułę element opiekuńczości i cierpliwości. Jej rola przypomina, że dobro można odnaleźć nawet w trudnych sytuacjach.
Rozalia — niezwykła kotka Alicji, uwolniona przez bohaterów. Porozumiewa się telepatycznie z Piotrkiem i pomaga mu w trudnych sytuacjach. Rozalia jest także łącznikiem między światem rzeczywistym i alternatywnym, ponieważ po latach bohater odnajduje ją w schronisku i przygarnia do siebie, dzięki czemu poznaje swoją żonę, która okazuje się ucieleśnieniem Magdy.
Kapitan — tajemniczy mieszkaniec domu numer 5, to postać zagadkowa i symboliczna. Nie jest zwyczajnym człowiekiem – pełni rolę przewodnika, który wyznacza chłopcom zadania i stawia ich przed trudnymi wyborami. Jego słowa o tym, że „wojna trwa zawsze”, nie odnoszą się do dosłownych działań wojennych, lecz do codziennych zmagań człowieka z własnymi słabościami, pokusami i wyborami moralnymi. Kapitan jest kimś na pograniczu rzeczywistości i metafory – mentorem, który prowadzi bohaterów ku zrozumieniu samych siebie i zasad rządzących światem.
