Sposób na Alcybiadesa - charakterystyka bohaterów
Uczniowie:
Ciamcia (Ciamciara) — absolwent Liceum im. Samuela Lindego, uczeń klasy ósmej a; to z jego perspektywy poznajemy opowieść; syn dyrektora, jako jedyny ma wątpliwości, czy koledzy postępują dobrze, porywając Szekspira, naprawdę lubi profesora Misiaka i chce mu wyznać całą prawdę, jednocześnie chroniąc przyjaciół.
Zastępa — absolwent Liceum im. Samuela Lindego, uczeń klasy ósmej a; przywódca całej „paczki”, absolwent Liceum im. Samuela Lindego, uczeń klasy ósmej a. Jako pierwszy dostrzega to, że jego przyjaciele sami ulegli metodzie, która miała działać na profesora historii; pomysłodawca większości akcji, dociekliwy i nieustępliwy (posuwa się nawet do przekupstwa, porwania i niewinnych tortur, by poznać „sposób”).
Pędzelkiewicz (Pędzel) — absolwent Liceum im. Samuela Lindego, uczeń klasy ósmej a; ma kuzyna numizmatyka, który okazuje złodziejem i brata Tadeusza, którego motor poświęca, by poznać „sposób”. Jest bardzo zaangażowany w sprawę.
Słabiszewski (Słaby) — absolwent Liceum im. Samuela Lindego, uczeń klasy ósmej a; choć jego pseudonim pochodzi od nazwiska, został tak nazwany na przekór, ponieważ wygląd i siła chłopaka stoją w sprzeczności z jego przezwiskiem.
Lepki (Szekspir) — uczeń dziesiątej klasy, aktor w szkolnym przedstawieniu „Przebudzeniu Afryki”; zdradza ósmoklasista informacje na temat SPONY, chociaż wcześniej został przez nich porwany.
Babiński (Alibaba) — informuje ósmoklasistów o dwóch frontach, które wzajemnie się zwalczają, to dzięki niemu chłopcy zaczynają szukać „sposobu”.
Wątłusz Pierwszy — bokser, który po przegranych walkach załamał się i postanowił zostać poetą; sprzedaje bohaterom sposób na Alcybiadesa, choć ostatecznie zasłania się zanikiem pamięci i przekonuj Szekspira (ze względu na dług wdzięczności), by opowiedział ósmoklasista o „sposobach”.
Nauczyciele (gogi):
profesor Misiak (Alcybiades) — nauczyciel historii; powtarzał uczniom: „Niech wam się nie zdaje, iż wystarczy być moim uczniem, aby nabyć mądrości. Alcybiades też był uczniem Sokratesa, a jednak pozostał lekkomyślny i zepsuty”. Choć sam uważał się za Sokratesa, uczniowie nazywali go Alcybiadesem; skłonny do filozofowania, ale poczciwy, przez starsze roczniki uważany za unikat, który przez rok znajdował się pod ścisłą ochroną; jego Haszyszem była cisza; podpisał z ósmoklasistów pakt, kiedy dostrzegł ich zaangażowanie, odżył, zaczął traktować uczniów po partnersku, a jego lekcje stały się interesujące; pasjonat historii; przywiązany do tradycji, wierzył w swoich uczniów; za jego przykładem poszli inni nauczyciele.
Dyrektor — (Dyro) — piastował kierownicze stanowisko w Liceum im. Samuela Lindego, uważał, że klasa ósma a przynosi swoim zachowaniem wstyd. Nie rozumiał przywiązania profesora Misiaka do posągu Katona i nie chciał go w swoim gabinecie. Planował „siarką i żelazem wypali zarazę nieuctwa” Zwolennik starych metod nauczania, nie wierzył w inteligencję Ciamciary i pozostałych uczniów; ostatecznie pogratulował Misiakowi sukcesu pedagogicznego.
profesor Żwaczek — polonista; objął wychowawstwo klasy ósmej a po odejściu poprzedniczki; sceptycznie podchodzi do metod profesora Misiaka, choć zadziwia go niespodziewana błyskotliwość Ciamciary. Był Zwolennikiem starych metod nauczania i nie poszedł śladami nauczyciela historii; w koszmarze Ciamciary był czarnym charakterem, który poznał sekret bohaterów.
profesor Kalino — nauczycielka geografii, w marcu przeżywa załamanie nerwowe, właśnie wtedy przypada jej okres ochronny; nie rozumie uwielbienia profesora Misiaka do rzeźby Katona; jest przez niego nazywana „Hannibalem w spódnicy”; oboje toczą zażarty bój o jedną z sal lekcyjnych; nauczycielka nie zmienia swoich metod pedagogicznych, choć podejście Misiaka przynosi efekty.
