Chcąc uzyskać obszerną i wyczerpującą odpowiedź na postawione

w temacie pytanie, punktem wyjścia do dalszych rozważań powinno być przytoczenie definicji terminu przedsiębiorczość. Według niej przedsiębiorczość oznacza przede wszystkim umiejętność, gotowość, zapał oraz przekonanie do podejmowania różnego rodzaju przedsięwzięć i działań, zwłaszcza w takich dziedzinach, jak handel czy przemysł. Bycie przedsiębiorczym jest zatem postawą, która wymaga od danej osoby posiadania określonych cech osobowościowych, a także odpowiednich umiejętności i kompetencji. Do najważniejszych cech charakteru, jakimi powinna się odznaczać osoba przedsiębiorcza, należą niewątpliwie: kreatywność, pomysłowość, inwencja, odwaga, samozaparcie i zdeterminowanie. Ponadto, przedsiębiorczość wiąże się również z umiejętnością podejmowania ryzyka, posiadaniem zdolności interpersonalnych oraz umiejętnością pracy w zespole. Osoba przedsiębiorcza musi umieć wyznaczać sobie określone cele i pewnie oraz zdecydowanie dążyć do ich realizacji. Powinna także posiadać zdolność rozwiązywania zaistniałych problemów i samodzielnego radzenia sobie w trudnych i często skomplikowanych sytuacjach. Osoba przedsiębiorcza musi też chętnie zdobywać nowe umiejętności

i poszerzać posiadaną wiedzę poprzez uczestnictwo w różnego rodzaju kursach i szkoleniach. Zasadniczą podstawą bycia przedsiębiorczym jest również zdolność do szybkiego podejmowania trafnych

i skutecznych decyzji, zwłaszcza na gruncie finansowym.

Po przedstawieniu w ogólnym zarysie, na czym polega przedsiębiorczość i sprecyzowaniu, jakie cechy wymagane są od osoby chcącej uchodzić za przedsiębiorczą, można wreszcie spróbować odpowiedzieć sobie na pytanie: czy ja sam uważam się za osobę przedsiębiorczą?

Bez specjalnego zastanowienia mogę dość śmiało powiedzieć, że tak - jestem osobą przedsiębiorczą. Uważam, że świadczą o tym zarówno pewne określone cechy mojego charakteru, jak i podejmowane przeze mnie dotychczas decyzje i działania. Jestem zdania, że można u mnie zauważyć większość cech, które warunkują bycie przedsiębiorczym. Odpowiadając na zadane w temacie pytanie, chciałbym po pierwsze zwrócić uwagę na dość istotną kwestię, jaką jest dokonany przez mnie wybór szkoły. Kończąc gimnazjum stanąłem przed trudnym, można nawet powiedzieć - życiowym - wyborem. Musiałem podjąć decyzję, w jakiej szkole średniej będę kontynuował swoją edukację. Jest to decyzja o tyle ważna, że może ona rzutować na całą przyszłość młodego człowieka i jego dalsze życie, zarówno osobiste, jak i zawodowe. Postanowiłem zatem dokonać wyboru szkoły średniej

w pełni świadomie i dobrowolnie, kierując się tylko i wyłącznie własnymi przemyśleniami, rzetelnymi informacjami, osobistymi zainteresowaniami i planami na przyszłość. Podszedłem do sprawy bardzo poważnie i sumiennie. Na początku zorientowałem się, która szkoła odpowiada mi pod względem poziomu, profilu nauczania oraz panujących w niej warunków. Następnie przeanalizowałem, jakie mam szanse, aby w ogóle dostać się do wybranej szkoły. Chcąc zdobyć potrzebne informacje, przeglądałem wszelkie dostępne materiały informacyjnie dotyczące poszczególnych szkół, jak np. informatory, jak również opierałem się na opiniach i wypowiedziach członków mojej rodziny, znajomych, a także starszych kolegów, którzy uczęszczają bądź uczęszczali do określonej szkoły. W ten sposób udało mi się zdobyć całkiem sporo przydatnych, rzeczowych i interesujących wiadomości. Ostatecznie, po przeanalizowaniu zebranych informacji, postanowiłem złożyć podania i pozostałe dokumenty do trzech wybranych szkół. Okazało się, że zostałem przyjęty do szkoły, na którą zdecydowałem się w drugiej kolejności. Świadczy to o tym, że dość trafnie potrafiłem ocenić ryzyko i w efekcie osiągnąłem swój cel, czyli dostałem się do szkoły, do której chciałem uczęszczać. Można powiedzieć, że podczas przeprowadzania przeze mnie "dochodzenia" odnośnie poszczególnych szkół, ujawniły się wyraźnie moje zdolności interpersonalne, wytrwałość oraz umiejętność dążenia do celu za pomocą różnych środków i metod. W niektórych przypadkach musiałem się także wykazać cierpliwością, samozaparciem

i umiejętnością współpracy z innymi osobami. Jest to więc pierwszy dowód na to, że mogę uchodzić za osobę przedsiębiorczą. Kiedy bowiem w przyszłości zdecyduję się na założenie własnej działalności gospodarczej, bez większych trudności będę potrafił uzyskać niezbędne wiadomości i informacje dotyczące obszaru, na którym postanowię działać oraz warunków, możliwości i ograniczeń panujących na rynku, na którym będę chciał zaistnieć ze swoim przedsięwzięciem. Będę umiał również precyzyjnie określić ewentualne ryzyko i trafnie ocenić opłacalność planowanego zamierzenia. Kolejną cechą, która kwalifikuje mnie do bycia przedsiębiorczym, jest umiejętność szybkiego podejmowania efektywnych i słusznych decyzji. Dowodem na to jest sytuacja, która przytrafiła mi się tuż przed maturą.

Z powodu niespodziewanych i niekorzystnych pod wieloma względami okoliczności, zmuszony zostałem do podjęcia niezwłocznie nieplanowanej i raptownej decyzji o zamianie zdawanych na maturze przedmiotów. Będąc przygotowanym do zdawania matematyki, stanąłem nagle przed koniecznością zmiany przedmiotu na chemię. Idąc za moim przykładem, na podobny krok zdecydowała się znaczna część klasy, co ostatecznie wyszło nam na dobre. Obecnie mamy nadzieję, że w efekcie decyzja ta przyczyni się do osiągnięcia przez nas sukcesu w postaci pozytywnie zdanej matury. Zaistnienie takiej sytuacji dowodzi słuszności podjętej przeze mnie decyzji, co jest o tyle istotne, że na szczęście w żaden sposób nie wpłynęła ona negatywnie na kolejne decyzje, które będę musiał podjąć, a które związane będą z wyborem kierunku studiów. Moje postępowanie charakteryzuje odpowiedzialność i sumienność. Swoich decyzji nigdy nie podejmuję pod wpływem impulsu czy emocji; zawsze staram się dokładnie przeanalizować całą sytuację, określić wszystkie "za" i "przeciw", a nawet zasięgnąć porady innej kompetentnej osoby. Kiedy podejmuję się jakiegoś zadania, to zawsze jestem pewien, że będę w stanie go zrealizować. Nie mam w zwyczaju decydować się na zlecenia, co do których nie mam pewności, że im podołam i spełnię oczekiwania zleceniodawcy. Zawsze wywiązuję się z powierzonych mi obowiązków, choćby wymagało to ode mnie wyjątkowo dużego poświęcenia. Moje działania cechuje sumienność i dokładność; nigdy nie robię niczego "na odczepnego". W miarę potrzeb i zaistniałej sytuacji, staram się zawsze wykazywać kreatywnością, oryginalnością i pomysłowością, o ile nie koliduje to z wcześniejszymi ustaleniami czy nie wykluczają tego jasno sprecyzowane wytyczne. Jednocześnie, nie trzymam się sztywno z góry określonego sposobu postępowania, lecz potrafię być osobą elastyczną, która dostosowuje swoje działania do aktualnych warunków i stawianych odgórnie wymogów. Nie bronię swoich racji za wszelką cenę, jeśli istnieje możliwość, że ich nie mam, lecz potrafię cierpliwie wysłuchać, co mają do powiedzenia na dany temat inni. Chętnie wdaję się następnie w dyskusję nad wadami i zaletami przedstawionych propozycji czy pomysłów, która może w efekcie przyczynić się do wyboru najlepszej w konkretnym przypadku opcji. Lubię się uczyć, zdobywać nowe umiejętności i poszerzać swoją wiedzę. Szkoła jest dla mnie istotnym etapem na mojej drodze do kariery i osiągnięcia sukcesu zawodowego. Jestem osobą punktualną,

o czym świadczy znikoma ilość spóźnień, jakie były moim udziałem

w ciągu blisko pięciu lat uczęszczania do szkoły, mimo iż dojeżdżając na zajęcia jestem zmuszony wielokrotnie się przesiadać. Poza tym, z zasady nie lubię się spóźniać; uważam, że jest to nieeleganckie i oznacza brak szacunku dla osoby, z którą akurat jestem umówiony. Wielokrotnie miałem w swoim życiu możliwość wykazania się umiejętnością pracy w grupie. Przykładem mogą być chociażby liczne sytuacje, jakie miały miejsce w szkole, gdy różni nauczyciele zlecali w ramach swoich przedmiotów przygotowanie referatów czy opracowanie danego tematu grupce uczniów. Zmuszało nas to do wzajemnej współpracy i harmonijnego współdziałania. Do jednej

z takich sytuacji doszło wówczas, gdy wraz z kilkorgiem innych uczniów zostaliśmy poproszeni przez swoją wychowawczynię

o przygotowanie okolicznościowej gazetki ściennej. Kiedy nasza grupa została zaznajomiona z zakresem działań, jakie mieliśmy wykonać oraz

z podstawowymi założeniami i wymaganiami, wziąłem na siebie funkcję organizatora przedsięwzięcia. Moje zadanie polegało głównie na odpowiednim podziale obowiązków pomiędzy wszystkich zainteresowanych oraz ustaleniu terminów spotkań. Dzięki sprawnej i rzetelnej organizacji okazaliśmy się najbardziej skuteczni - nasza grupa jako pierwsza wykonała powierzone nam zadanie. Ponadto, nasza gazetka okazała się jedną z najstaranniej i najlepiej przygotowanych. Mimo, iż w trakcie sprawdzania i oceniania naszej gazetki nauczycielka wychwyciła dość istotny błąd rzeczowy, to jednak nie wpłynęło to znacząco na efekt końcowy, gdyż szybko wprowadziliśmy odpowiednie poprawki i całość prezentowała się znakomicie. Tak szybka korekta była możliwa dzięki temu, że całe przedsięwzięcie zrealizowaliśmy dzień wcześniej niż zakładał to nasz plan początkowy. Byliśmy jedyną grupą, która zmieściła się w wyznaczonym czasie i do tego tak sprawnie współpracowała. Nasz mały sukces zawdzięczamy przede wszystkim odpowiedniej organizacji działań; skutecznemu planowaniu, trafnemu podziałowi obowiązków oraz podejmowaniu słusznych decyzji.

Uważam się za osobę posiadającą wiele zalet, ale niestety nie mogę również zapominać o swoich wadach. Myślę, że jedną z najbardziej dla mnie uciążliwych i niewygodnych wad jest to, że nie zawsze potrafię rozplanować sobie czas. Ujawnia się to zwłaszcza w sytuacji, gdy mam do zrobienia wiele różnych rzeczy i w efekcie nie ze wszystkim nadążam, gdyż po prostu na pewne czynności brakuje mi już czasu. Mimo, iż jest to wyraźnie moja pięta achillesowa, to jednak staram się nad sobą systematycznie pracować w tym zakresie. Wykorzystuję do tego różne możliwości i sposoby, jak chociażby opracowywanie harmonogramu dnia w formie pisemnej czy zapisywanie zadań do wykonania na osobnych karteczkach, które następnie umieszczam

w odpowiedniej kolejności na widocznym miejscu. Jeśli jakaś metoda jest mało skuteczna - nie jest to dla mnie powodem do zniechęcenia, lecz wręcz przeciwnie - taka sytuacja stanowi dla mnie dodatkowy bodziec do szukania kolejnych, skuteczniejszych rozwiązań.

Jestem osobą zdecydowaną, ambitną, uparcie dążącą do raz obranego celu. Mam przy tym jednak swoje zasady i określony system wartości, zgodnie z którymi postępuję. W swoich działaniach staram się zawsze wykazywać oryginalnością i świeżością spojrzenia na dane zagadnienie, ale nigdy nie wykraczam poza odgórnie przyjęte normy. Moje pomysły często są nietuzinkowe i nowatorskie, choć zazwyczaj spotykają się z dużym zainteresowaniem i aprobatą otoczenia. Staram się zawsze myśleć logicznie i trzymać emocje na wodzy. Mogę się pochwalić umiejętnością zachowania "zimnej krwi" i opanowania

w trudnych, wręcz kryzysowych sytuacjach. Zawsze wyciągam wnioski ze swojego postępowania i skutecznie uczę się na własnych błędach, aby kolejny raz już ich nie popełniać. Wszystkie moje działania są wynikiem pozytywnego i obiektywnego sposobu myślenia.

Uważam się za normalną, przeciętną osobę, która ma swoje własne spojrzenie na świat oraz posiada określone zainteresowania

i umiejętności. Nie myślę, że jestem lepszy od innych, gdyż uważam, że nie ma lepszych i gorszych, ponieważ każdy jest indywidualną, osobną jednostką specjalizującą się w określonej dziedzinie.

Lubię, kiedy wokół mnie zawsze coś się dzieje. Nie znoszę monotonii i spokojnego, sielskiego trybu życia. Potrzebuję wciąż nowych wyzwań i zadań do realizowania. Uważam, że w życiu konieczna jest pewna dawka emocji i ryzyka. Umiem walczyć ze stresem

i sprawić, aby był on mobilizujący. Najważniejsze jest dla mnie bycie uczciwym wobec samego siebie i innych, czego wymagam także od bliźnich.

Jestem zdania, że wszystkie przedstawione w niniejszym opracowaniu cechy mojej osobowości w wystarczającym stopniu uzasadniają udzieloną przeze mnie wcześniej odpowiedź na pytanie postawione w temacie. O tym, że jestem osobą przedsiębiorczą, świadczą również, a może przede wszystkim liczne przykłady z mojego życia, które w niniejszej pracy przytoczyłem. To głównie na ich podstawie odważyłem się na zadane w temacie pytanie odpowiedzieć twierdząco: tak - uważam się za osobę przedsiębiorczą.