Przyjaźń to: "więź między osobami, oparta na wzajemnej życzliwości, szczerości, zaufaniu, pomocy; życzliwość, serdeczność". Taką właśnie definicję tego pięknego oraz szlachetnego uczucia przedstawia "Popularny Słownik Języka Polskiego", pod red, naukową profesora B. Dunaja.

Lecz czym w rzeczywistości jest to uczucie? Czy Ludzie mogą przyjaźnić się jedynie z innymi ludźmi, czy może istnieje też przyjaźń pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem? Pośród dzieł literackim można odnaleźć bardzo dużo przykładów tego rodzaju więzi.

Sięgnijmy chociażby po utwór napisany przez Antoine'a de Saint - Exupery, zatytułowany "Mały Książę", gdzie przedstawiona jest wielka przyjaźń tytułowego Małego Księcia z oswojonym przez niego lisem. Właśnie lis został dla bohatera największym i najbardziej oddanym przyjacielem w całym świecie.

Kolejny przykład, gdzie można zauważyć prawdziwą przyjaźń, stanowi utwór pt. "Stary człowiek i morze", autorstwa Ernesta Hemingwaya. Tutaj mały chłopiec - Manolin, darzy szczerą, bezinteresowną przyjaźnią starszego człowieka imieniem Santiago.

Moim zdaniem, przyjaźń to silna więź między ludźmi, która oparta jest na obopólnej życzliwości, szczerości oraz zaufaniu. Jej najistotniejszą cechą jest świadomość, iż można na kimś polegać niezależnie od sytuacji. Prawdziwa przyjaźń powinna się odznaczać bezinteresownością, lojalnością, powinna być trwała, serdeczna, szczera oraz odpowiedzialna. Cechy prawdziwej przyjaźni można by wyliczać w nieskończoność.

Nie ulega najmniejszej wątpliwości, iż stanowi ona niesamowitą więź międzyludzką. I choć źródło przyjaźni tkwi w sercu człowieka, to jednak powstaje ona w ludzkim umyśle. Jest niczym most łączący dwa przeciwległe brzegi rzeki.

Zdarza się, iż to łączenie dwóch brzegów zajmuje mnóstwo czasu, zaś uczucie przyjaźni rozwija się powoli wraz z każdym kolejnym dniem. Bywa również i tak, iż przyjaciel decyduje się odejść, jednak nie należy go wówczas zatrzymywać, gdyż jeśli jest on naszym prawdziwym przyjacielem, z pewnością do nas powróci.

Przyjaźń jest uczuciem niezwykle delikatnym, łączy ono ludzi, lecz nie krępuje. Istnieje także powiedzenie, iż "przyjaźń jest jak pieniądz - łatwo ją zdobyć, a trudniej utrzymać". Potrzeba wiele czasu, cierpliwości oraz obopólnego zrozumienia, by stworzyć więź trwałej przyjaźni, a później należy ją starannie pielęgnować, a także nieustannie umacniać.

Bardzo istotne są przykładowo przyjaźnie nawiązane w czasach szkolnych, które niejednokrotnie trwają między ludźmi, aż do ostatnich dni ich życia.

Znane przysłowie mówi, iż "prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie". Zawiera ono w sobie bardzo dużo prawdy, bo tylko w ciężkich sytuacjach życiowych, możemy się przekonać kogo tak naprawdę możemy nazwać naszym przyjacielem.

Prawdziwa przyjaźń musi być oparta na wzajemnej szczerości oraz bezinteresowności, a także, kiedy zajdzie taka potrzeba, na służeniu sobie pomocą. Zdarza się, iż przyjaźń łączy łudzi przy okazji realizowania szlachetnych celów. Niezależnie od rodzajów przyjaźni, stanowi ona źródło optymistycznego podejścia do życia oraz innych ludzi.

W gronie rodzinnym, powinna istnieć więź przyjacielska pomiędzy rodzicami a dziećmi, gdyż jest ona spoiwem scalającym całą rodzinę, ponadto wyzwala potrzebę niesienia sobie nawzajem niezbędnej czasem pomocy, zaś swą dobroć roztacza na dalsze otoczenie człowieka.

Istnieje również termin "przyjaciel domu". Określa on człowieka bardzo zżytego z jakąś rodziną, to człowiek, który często bywa w domu danej rodziny, i którego domownicy traktują niemal, jako jednego z jej członków.

Mimo, iż o prawdziwych przyjaciół w dzisiejszym zmaterializowanym świecie jest niezwykle trudno, ja wierzę, iż na swej drodze będę spotykał tylko takich ludzi, których będę mógł nazwać prawdziwymi przyjaciółmi i którzy nigdy mnie nie rozczarują. Jednocześnie jestem pewien, iż sam nigdy nie pozostawiłbym samemu sobie, kogoś, kto uważałby mnie za swego przyjaciela i zawsze, kiedy tylko zajdzie taka potrzeba, z pewnością pospieszę liczącej na mnie osobie z pomocą.