Najważniejszą osobą w Bukowinie Tatrzańskiej jest baca. To on jest odpowiedzialny za wypas owiec oraz przetwórstwo. Zajmuje najwyższą rangę wśród pasterzy. Baca pełni opiekę nas zwierzętami, jest ich lekarzem. Zajmuje się także juhasami oraz pasterzami. Owcami zajmują się także tzw. owczarze, czyli młodzi chłopcy, którzy przyuczają od juhasów się do tegoż zajęcia.
W Bukowinie Tatrzańskiej to przyroda wyznacza rytm dnia. Od wiosny do jesieni ( a ściślej mówiąc od kwietnia do września) jest tak zwany sezon wypasowy. Kiedy nadchodzi kwiecień, świat budzi się do życia przy pierwszych cieplejszych promieniach słońca na dopiero zazielenione pagórki w góry podążają redyki. Ten uroczysty wymarsz owiec według przesądu nie może odbywać się w towarzystwie kobiet. Smutek i łzy kobit mogą spowodować nieszczęśliwy, deszczowy sezon. Natomiast sami juhasi nie mogą używać podczas wędrówki ciupagi, gdyż istnieje przesąd, że owce połamią sobie nogi.
Podhale słynie z opowieści o zbójnikach. Osobą najważniejszą jest Harnaś. To przywódca, któremu reszta zbójów jest podwładna. Nosili koszule płócienne, z białego sukna spodnie, które dodatkowo były zdobione w parzenice. Nieodłącznym elementem stroju zbójnika jest pas oraz filcowy kapelusz. Harce i rozboje zbójników trwały do jesieni a całą zimę spędzali oni u swych kobiet. Wybranka zbójnika to z reguły "śwarna dziewucha", czyli ładna, przyodziana w tradycyjny strój góralski. Charakteryzował się on haftowaną suknią oraz czerwonymi koralami. Zarówno kobiety jak i mężczyźni nosili kierpce.
Górale są bardzo głęboko zakorzenieni w swej tradycji. Do dziś noszą folklorystyczne stroje, używają potocznej mowy oraz przestrzegają własnych obrządków. To ludzie głębocy w wierze, równocześnie polegający na wszelkiego rodzaju przesądach. Jest to kultura bardzo cenna dla naszego kraju i ważnym jest, aby ja znać i pielęgnować.
