Kroki interpretacji utworów dramatycznych.

I. Kto mówi? Imiona poszczególnych bohaterów, (w didaskaliach i tekstach pobocznych wypowiada się zwykle autor). Liczba i kolejność występowania bohaterów. Relacje pomiędzy poszczególnymi bohaterami. Hierarchia ważności poszczególnych postaci dla wątków, świata utworu lub całości tekstu dramatu.

II. W jaki sposób, przy pomocy których właściwości tekstu, ujawniane są cechy poszczególnych podmiotów mówiących? Jak i czy wzmiankowane są inne postacie? Czy bohaterowie sami wypowiadają się na swój własny temat? Czy i jak postacie mówią o innych postaciach? Jakie środki stylistyczne wplecione są w wypowiedzi bohaterów? Jaką pełnią rolę? Wartościują, nadają ton emocjonalny czy jedynie uwydatniają informacje? Czy język postaci jest jednolity czy zindywidualizowany? Jak skonstruowany został dialog - jest spokojny i konwersacyjny czy szybki i lakoniczny? W którym miejscu dramatu występują różnice w języku postaci czy konstrukcji dialogu? Dominującą formą jest dialog czy monolog? Czy występują monologi wewnętrzne?

III. Czy przekaz didaskaliów różni się od przekazu tekstu głównego? Jak uzupełniają się didaskalia i tekst główny? Jak precyzyjnie opisany jest świat przedstawiony utworu? Czy nacisk kładziony jest na opisy wewnętrzne i zewnętrzne postaci i świata czy raczej na działania bohaterów? Czy pojawiają się wzmianki on postaciach niebędących pojawiającymi się na scenie bohaterami dramatu?

IV. Co jest tematem wypowiedzi bohaterów? Jak głęboki i dokładny jest opis świata i wydarzeń uzyskiwany z wypowiedzi postaci? Jaki sens czy ideę można odnaleźć w dialogach? Czy dialogi odnoszą się do tego sensu bezpośrednio? Czy stosuje się do dialogów zasada "od jednostkowego do ogólnego, od konkretu do abstrakcji"? Czy jest odwrotnie? Czy występują zabiegi takie jak ironia czy parodia? Czy można odnaleźć w tekście odniesienia do innych tekstów? Jakie konteksty zaznaczone są w utworze (kulturowe, literackie, artystyczne, filozoficzne, historyczne)?

V. Które spośród zabiegów formalnych, stylistycznych czy kompozycyjnych występują w utworze? Jakie funkcje pełnią? Czy sygnalizują jakieś ukryte w utworze treści? Czy istotna dla tego dramatu jest oprawa sceniczna - scenografia, rekwizyty, kostiumy, ruch sceniczny, podkład muzyczny? Czy rekwizyty - przedmioty sceniczne pełnią jakąś szczególną rolę? Czy ich symbolika pozwala dostrzec nowy sens utworu?

VI. czy przekazy odautorskie (didaskalia) skierowane są jedynie do pracowników scenicznych przygotowujących przedstawienie dramatu (reżysera, scenografa, aktorów) czy wszystkich czytelników? Podobnie bohaterowie - zwracają się jedynie wzajemnie do siebie czy mówią również do czytelnika / widza?

VII. Czy istnieją bezpośrednie zwroty odautorskie? Do kogo są skierowane i co przekazują? Czy dramat ma spełniać jakieś określone funkcje (polityczne, katartyczne)?