Starożytna cywilizacja babilońska jest kolebką wielu odkryć w różnych dziedzinach, począwszy od matematyki a skończywszy na sztuce i rzemiośle. Najsłynniejsze są zainteresowania Babilończyków w zakresie astronomii i astrologii, dzięki nim zdołali znacznie rozwinąć wiedzę o ciałach niebieskich. Prowadzili systematyczne obserwacje nieba, umożliwiały to liczne budowle w kształcie wieży - tzw. zigguraty. Potrafili przewidywać zaćmienia, a także wyznaczać ruchy gwiazd na elipsie. Są twórcami zodiaku, czyli określania pozornej drogi słońca przez dwanaście gwiazdozbiorów. Im też przypisuje się wynalezienie zegara słonecznego.
Magia i rytuał, bardzo ważne w kulturze starożytnej Babilonii, przyczyniły się pośrednio do osiągnięć naukowych, do dziś zachowały się ślady bogatych tekstów obrzędowych i formuł magicznych.
Dobrze rozwinięta była także ówczesna medycyna, o czym świadczą istniejące do dziś swoiste kompendia medyczne. Przejęta od Sumerów wiedza matematyczna, została znacząco poszerzona zwłaszcza w zakresie geometrii, wykorzystywanej w codziennym życiu, między innymi przy pomiarach pól czy obliczeniach handlowych.
Badania archeologiczne doprowadziły do odkrycia dużej liczby zachowanych tekstów, świadczących o dobrze rozwiniętym piśmiennictwie, znaleziono także dzieła sztuki malarskiej oraz architektonicznej. Zabytki starobabilońskie, w tym najsłynniejsza świątynia Isztar w Urok dają pojęcie o stopniu rozwoju ówczesnej sztuki użytkowej, bogatej ornamentyki i rzeźby, a także stosowaniu takich osiągnięć jak lazurowa cegła czy ukazywanie postaci ludzkich z profilu.
