Zarówno Kolbe jak i Matka Teresa a współcześnie Diana są na pewno osobami znanymi każdemu człowiekowi. Ludzie ci poświęcali się dla innych, nawet oddali życie.
Najmniej znajomą osobą jest św. Aleksy, jednak należał do pierwszych, którzy pozostawili żonę i bliskich, bogactwo i wygodę dla życia w ascezie i niesieniu pomocy innym, biedniejszym, pomimo, ze sami nie byli w dobrej sytuacji.
Należy zatem zaznaczyć, że jest on przykładem osoby, która może być wzorem dla nas.
Najbardziej przeze mnie podziwianą postacią jest brat Maksymilian Kolbe, który poświecił swoje życie dla innego więźnia, aby ten mógł przeżyć. Nie zaprzeczalny jest fakt, ze najbardziej cenne jest życie i ciężko zwykłemu człowiekowi umrzeć dla kogoś zupełnie nieznanego, nawet mnie nie byłoby chyba stać na taki krok. Dlatego uważam, ze ojca Kolbego należy szanować i pamiętać o jego uczynku.
Inną postacią, która swoim cierpieniem wspomagała innych chorujących i biednych, ale już nie żyje jest Matka Teresa. Była to osoba, która zdolna była do poświecenia życia dla ratowania potrzebujących. Zrezygnowała z bogactwa i wygodnictwa oraz swoich bliskich, ponieważ dla niej rodzin stanowili wszyscy ludzie, którym mogła pomóc. Należała do osób podziwianych i uwielbianych przez tysiące ludzie w świecie.
Ludzkość potrzebowała dobra i ciepła, które dawała im Matka Teresa, a za to darzyli ją miłością. Podobnie ludzie traktowali inną znaną osobistość, czyli księżną Dianę. Mimo, iż była bardzo bogata to zawsze pamiętała o tych, którym żyje się gorzej, którzy potrzebują wsparcia i pomocnej dłoni. To zadanie bardzo ją pochłonęło i sama otworzyła instytucję, która do dnia dzisiejszego zbiera pieniądze dla najbardziej potrzebujących.
Podobną osobą do Diany jest Polak, którego również bardzo szanuję, czyli Jurek Owsiak, który utworzył Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy. To dzięki tej organizacji wiele ludzi żyje i jest zdrowych. Stał się dla nas światełkiem nadziei na lepsze jutro.
Dzięki temu, że ludzie wpłacają pieniądze na konta tych organizacji możemy być pewni iż los wielu osób zależy od naszej inicjatywy i ze jesteśmy w stanie pomóc wielu potrzebującym. Z pewnością jest jakaś szansa, ze można zmienić losy świata.
Pewnie kiedyś nadejdzie taki czas, kiedy nie będziemy obojętnie przechodzić obok chorych ludzi. Ale na razie obojętność to choroba naszego społeczeństwa. Dla nas liczą się pieniądze i bogactwo a nie wspomaganie potrzebujących.
