Epitet to wyraz który w tekście pełni funkcję określenia rzeczownika. Najczęściej określony jest przymiotnikiem. Określa cechy, właściwości istot żywych, przedmiotów, zjawisk.
Nadaje plastyczność obrazom rzeczywistości.
Opowiadanie to wypowiedź, która przedstawia wydarzenia związane z określonym tematem. Ułożone najczęściej w kolejności chronologicznej. Opowiadanie może wzbudzić np. smutek, radość, strach.
Opis prezentuje elementy w sposób szczegółowy wymieniając ich składniki i właściwości.
Rzeczowniki własne to te które są nazywają pojedyncze osoby, zwierzęta, obiekty będące czymś indywidualnym. Np. Kasia, Kowalski, Polska, Kraków.
Rzeczowniki pospolite to te które są nazwami nie pojedynczych osób, rzeczy, zjawisk lecz całych grup istot, przedmiotów, pojęć abstrakcyjnych. Np. człowiek, budowla, miasto, zwierzę.
Rzeczowniki konkretne te które nazywają osoby, zwierzęta, rośliny i rzeczy mające kształt, barwę, zapach czyli te które można rozpoznać za pomocą zmysłów. np. dom, dziecko, stół.
Rzeczowniki abstrakcyjne to te które nazywają pojęcia ogólne, nie da się ich rozpoznać za pomocą zmysłów oraz nazwy cech i czynności. Np. pogląd, pisanie, młodość.
Rzeczowniki żywotne to takie które nazywają istoty żyjące czyli ludzie i zwierzęta, a także uosobione pojęcia i wyobrażenia takie jak krasnoludek czy anioł.
Rzeczowniki nieżywotne czyli takie które nazywają przedmioty, rośliny, czynności. Stany, zjawiska, np. stół, tulipan, słuchanie, śnieg.
Rzeczowniki osobowe to rzeczowniki żywotne, które są nazwami osób zarówno pospolitymi jak i własnymi. Np. Wojtek, lekarz.
Rzeczowniki nieosobowe to pozostałe rzeczowniki, czyli takie które są nazwami zwierząt, przedmiotów, pojęć, cech.
Uosobienie to nadawanie cech ludzkich zwierzętom, roślinom, zjawiskom przyrody. Uosobienie jest rodzajem przenośni.
Plan ramowyto taki który składa się z najważniejszych wydarzeń. Zapisujemy go w punktach.
Plan szczegółowy to ten w którym obok głównych wydarzeń, w podpunktach umieszczamy wydarzenia bardziej szczegółowe.
Końcówka to ta część wyrazu która zmienia się podczas odmiany.
Temat to stała część wyrazu która pozostaje po oddzieleniu końcówki.
Oboczność to wymiana głosek w czasie odmiany przez przypadki w temacie rzeczownika.
