Nowela Bolesława Prusa "Kamizelka" należy do tak zwanych "obrazków miejskich". Jest to rodzaj szkicu społecznego, prezentującego wycinek z życia biednych ludzi, mieszkańców wielkich miast. Nowelka ma charakter wspomnienia. Narrator wspomina losy zakupionej u handlarza staroci kamizelki, która stała się symbolem miłości małżeńskiej, troski o drugiego człowieka, nawet kwestii moralnych - czy istnieje kłamstwo w imię dobra?
Bohaterami utworu jest małżeństwo. On jest urzędnikiem, ona - nauczycielką. Narrator jest ich sąsiadem i dzięki temu świadkiem ich losów. Początkowo to biedne, ale mimo wszystko bardzo szczęśliwe małżeństwo. Potem okazuje się, iż mąż niedomaga, choroba zamiast się cofać, w szybkim tempie postępuje. Pani domu musi odprawić służącą, ponieważ nie starcza na jej utrzymanie. Kobieta musi zrezygnować z lekcji, by w dzień także opiekować się mężem. Tymczasem stan męża pogarsza się z dnia na dzień. Żona już wie, że jej ukochany jest umierający. Pewnego dnia mąż przymierza swą starą kamizelkę i zaczyna się cieszyć, ponieważ okazuje się, że nie jest ona na nim luźna jak większość ubrań, ale w sam raz. I tak zaczyna się kłamstwo pomiędzy kochającymi się ludźmi. Mąż jest wystraszony tym, że tak szybko chudnie, boi się tego, zwłaszcza z obawy o żonę i w tym celu wymyślił, że będzie spinał pasek kamizelki. Żona tym czasem codziennie skraca mu pasek owej kamizelki. W ten sposób obydwoje się oszukują dla swojego dobra, z miłości. Mąż nie wiedząc co wyprawia żona z ową kamizelką, faktycznie cieszy się, gdy zauważa, że kamizelka staje się za ciasna. Mówi nawet o tym żonie. Cieszą się obydwoje, bo to pierwsza oznaka powrotu do zdrowia - przybieranie na wadze. Jednak żonie kroi się serce, gdyż ma świadomość, że mąż wcale nie przybiera na wadze. Oszukują się tak nawzajem aż do śmierci męża. Pan umiera nie będąc świadomym zabiegów żony. Po śmierci męża kobieta wyprowadza się, a kamizelka ląduje u handlarza, od niego też odkupuje ja narrator noweli - niemy świadek miłości, walki z chorobą i opuszczenia.
"Kamizelkę" Prusa uznano za arcydzieło nowelistyki ze względu na genialną konstrukcję oraz wspaniałe podjęcie wątku miłości, kłamstwa, uczuć wyższych.
